[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Dążono bowiem douzyskania wiedzy na temat istot pozaziemskichnaukowymi metodami uzyskania informacji i badań.Dopiero wiele lat później USAi innekraje sprzymierzonych ustanowili własneprotokoły i standardy tego typu komunikacji i obserwacjidziałań IP.Były oficer sił powietrznych Dan Sherman wjednym z wywiadów ujawnił, że był szkolony w zakresiekomunikacji telepatyczno parapsychicznej w AgencjiBezpieczeństwaNarodowego,którajestgłównąorganizacją zajmująca się komunikowaniem z rasami IP.Udzielającwsparcianazistom,jakrównieżporozumiewając się z innymi rządami różnych krajów,wobec braku jednego rządu światowego IP zapewneotrzymały określone korzyści i było to przedmiotemzainteresowania aliantów po wojnie.Możliwość ścisłejwspółpracy pomiędzy nazistami a jedną lub więcej rasamiIP, nawet jeśli było to jedynie w zakresie łącznościtelepatycznej, z pewnością spowodowało obawy o to, coHitler oferował w zamian.Należało odpowiedzieć napytanie, czy Hitler nie ryzykował czegoś, co można byokreślić jako globalny interes ludzkości za możliwośćuzyskaniasupremacjiNiemiecnadświatem.Najprawdopodobniej tak właśnie było.Polityka Hitlera,polegająca na wyniszczaniu innych narodów w imięgłoszonej przez nazistów supremacji rasy aryjskiej,dobitnie o tym świadczy.Potęga niemieckiej gospodarki powstawała przyaktywnym współudziale kapitału zachodniego w sferachzarówno technologicznych jak i finansowych.Wielekoncernów amerykańskich i brytyjskich (do 1939 r.), atakże banki inwestowały i wspierały hitlerowską machinęwojenną w Niemczech nawet jeszcze w latachczterdziestych.W tamtym okresie nawiązano kontaktypomiędzy amerykańskim i niemieckim estabilishmentemgospodarczym.Okładka Time’a z 1938 roku.Magazyn Time przyznał Adolfowi Hitlerowi tytułCzłowieka Roku w 1938 r., a przecież było to już pozajęciu Austrii i w trakcie zaawansowanego „demontażu”Czechosłowacji.Sympatie dla nazistów na zachodzieszybko umożliwiły usunięcie niekorzystnych dla Niemiecpostanowień Traktatu Wersalskiego.Dobre stosunkigospodarcze trwały nawet przez pewien czas po wybuchuwojny.Takie firmy, jak kontrolowany przez JohnaRockefellera Standard Oil, czy istniejący do dziś koncernIBM,przyczyniłysiędoumocnieniareżimuhitlerowskiego czy wręcz pomocy przy rozbudowiemachiny służącej eksterminacji Żydów.Od niedawnaopinii publicznej znane są fakty ścisłej współpracyprzemysłu amerykańskiego z koncernami I.G.Farben czyKruppa.Hitler wówczas mógł wydawać się człowiekiem, któryrealizuje wizje zarysowane w filmie „Metropolis” FritzaLanga-pierwszegoobrazuzautomatyzowanegospołeczeństwa przyszłości.To pociągało zwłaszcza cobardziejradykalnychintelektualistówzwiększającnośność społeczną jego programu.W latach dwudziestychi trzydziestych nawet w architekturze królował niemieckistyl zwany Bauhaus hołdujący prostocie i surowości.Wpływy zapożyczeń niemieckich można nawet odnaleźćw niektórych znanych znakach firmowych.Emblemat Esso, lata trzydzieste.Współpraca gospodarcza z nazistami była m.in.przedmiotembadańspecjalnejkomisjisenackiejzajmującejsięprogramemobronnym,którejprzewodniczył Harry Truman.Warto także wspomniećokontaktach pomiędzy bankami Prescotta Busha -ojca i dziadka późniejszych prezydentów USA - zbankami Thyssena, co w rezultacie spowodowało zajęciaaktywów tych banków na mocy specjalnej ustawy oprzejęciu majątków niemieckich w czasie wojny.Tapopularność Hitlera przed wojną potwierdza, jak bardzotrudno przekonać opinię publiczną co do istnieniarealnychzagrożeńdlapokojuczywolnościdemokratycznych, które są efektem dążeń i działańprzywódców politycznych.Hitler przed drugą wojnąświatową cieszył się w USA niewątpliwie ogromnąpopularnością i to zarówno wśród obywateli jak i kółprzemysłowych
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
