[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Odpowiada na wszystkie pytania.»«Powiedz Mu o mnie, jestem chory.Mam martwe prawe oko, wysycha mi lewe.»«Nauczycielu!»«Judaszu.» – Jezus, który głaskał właśnie dziecko, odwraca się [do niego].«Nauczycielu, ten człowiek jest prawie niewidomy i chce widzieć.Powiedziałem mu, że Ty możesz to uczynić.»«Mogę dla tego, kto ma wiarę.Czy masz wiarę?» [– pyta Jezus niewidomego].«Wierzę w Boga Izraela.Przyszedłem tu, by się rzucić do sadzawki Betesda, jednak ciągle ktoś mnie ubiega.»«Czy potrafisz uwierzyć we Mnie?»«Skoro wierzę w anioła z sadzawki, czyż nie mogę wierzyć i w Ciebie? Twój uczeń świadczy, że jesteś Mesjaszem.»Jezus uśmiecha się.Ślini palec i przeciera chore oko.«Co widzisz?»«Widzę przedmioty bez tej mgły, która wcześniej je okrywała.A drugiego [oka] mi nie uzdrowisz?»Jezus znowu się uśmiecha.Powtarza gest na nie widzącym oku.«Co teraz widzisz?» – pyta, odsuwając palce od przymkniętej powieki.«O! Panie, Boże Izraela! Widzę jak wtedy, gdy byłem dzieckiem biegającym po polach.Bądź na wieki błogosławiony!»Mężczyzna płacze i rzuca się do stóp Jezusa.«Idź.Bądź odtąd dobry z wdzięczności dla Boga.»Jakiś lewita, który przyszedł pod koniec cudu, pyta:«Jaką mocą dokonujesz takich rzeczy?»«Pytasz Mnie o to? Odpowiem ci, jeśli odpowiesz na Moje pytanie.Kto, według ciebie, jest większy: prorok zapowiadający Mesjasza czy sam Mesjasz?»«Co za pytanie! Mesjasz jest większy, Odkupiciel przyobiecany przez Najwyższego!»«Dlaczego więc prorocy dokonywali cudów? Jaką czynili to mocą?»«Mocą, jakiej udzielił im Bóg, aby dowieść tłumom, że Bóg był z nimi.»«Dobrze, więc to tą samą mocą Ja dokonuję cudów.Bóg jest ze Mną.Ja jestem z Nim.Dowodzę tłumom, że tak jest i że Mesjasz może – w jeszcze większym stopniu – czynić to, czego dokonywali Prorocy.»Lewita odchodzi zamyślony.Wszystko się kończy.32.JEZUS POUCZA JUDASZA ISKARIOTĘNapisane 3 stycznia 1945.A, 4090-4097Widzę ciągle Jezusa i Judasza.Wychodzą ze Świątyni po odmówieniu modlitwy w miejscu znajdującym się najbliżej Świętego, gdzie dostęp mają jedynie mężowie izraelscy.Judasz chciałby pozostać z Jezusem.Jego pragnienie spotyka się jednak ze sprzeciwem.«Judaszu, pragnę pozostać sam w nocnych godzinach.W nocy Mój duch karmi się Ojcem.Modlitwa, rozmyślanie i samotność bardziej są Mi potrzebne niż pokarm fizyczny.Ten, kto pragnie żyć duchem i doprowadzić innych do takiego życia, musi postawić ciało na drugim miejscu – powiedziałbym nawet: zabić je – aby wszelką troską otoczyć ducha.To prawda, Judaszu, dla wszystkich.Także dla ciebie, jeśli chcesz naprawdę należeć do Boga, to znaczy – do tego, co nadprzyrodzone.»«Ależ jesteśmy jeszcze na ziemi, Nauczycielu! Jak moglibyśmy porzucić ciało zajmując się wyłącznie duchem? Czyż to, co mówisz, nie jest sprzeczne z przykazaniem Bożym: “Nie zabijaj”.Czy to przykazanie nie zakazuje także zabijania siebie? Życie jest darem Boga: mamy więc kochać je czy nie?»«Odpowiem ci tak, jak nie odpowiedziałbym duszy prostej.[Człowiekowi takiemu] bowiem wystarczy wznieść wzrok duszy lub ducha do sfer nadprzyrodzonych, aby sprawić, że wzbije się wraz z nami ku sprawom duchowym.Ty nie jesteś [człowiekiem] prostym.Zostałeś ukształtowany w atmosferze, która cię wysubtelniła.lecz także zabrudziła swoimi subtelnościami i zasadami.Czy przypominasz sobie Salomona, Judaszu? Był mądry, najmądrzejszy w swoim czasie.Czy przypominasz sobie, co zostało powiedziane po przebadaniu całej wiedzy tej epoki? “Marność nad marnościami, wszystko marność.Wszystkim dla człowieka jest bojaźń Boga oraz zachowywanie Jego przykazań.”Mówię ci, że trzeba umieć przyrządzać potrawy, lecz z tego, co żywi, a nie z trucizny.Jeśli zdamy sobie sprawę z tego, że jakieś danie nam szkodzi, bo wywołuje w nas zgubne skutki, silniejsze niż nasze naturalne płyny, które mogłyby zneutralizować [jego działanie], trzeba odrzucić tę potrawę, nawet jeśli dogadza podniebieniu.Zwykły chleb i źródlana woda mają większą wartość niż wykwintne dania z królewskiego stołu.Zawierają przyprawy, które wywołują zaburzenia i zatruwają.»«Czego powinienem unikać, Nauczycielu?»«Wszystkiego, o czym wiesz, że cię niepokoi, Bóg bowiem jest pokojem.Jeśli chcesz wejść na Bożą drogę, musisz oczyścić ducha, serce i ciało z wszystkiego, co nie jest pokojem i prowadzi cię do zamętu.Wiem, że trudno jest samemu siebie zmienić.Jednak Ja jestem tu, aby ci dopomóc tego dokonać.Jestem tu, aby pomóc człowiekowi stać się ponownie synem Bożym i odrodzić się, jakby przez drugie stworzenie lub samozrodzenie, którego się pragnie.Pozwól, że ci odpowiem na to, o co pytasz, abyś nie powiedział, że z Mojej winy trwałeś w błędzie.Prawdą jest, że samobójstwo jest prawdziwą zbrodnią.Nasze życie czy też życie bliźniego jest Bożym darem i jedynie Bóg, który je dał, może je odebrać.Kto zabija siebie ukazuje swą pychę, a pycha jest nienawiścią wobec Boga.»«Ukazuje pychę? Powiedziałbym raczej – rozpacz.»«A czymże jest rozpacz, jeśli nie pychą? Zastanów się, Judaszu.Dlaczego ktoś rozpacza? Bo spadają na niego nieszczęścia, a on własnymi środkami nie może sobie poradzić.Albo jest winny i sądzi, że Bóg nie może mu wybaczyć.Czyż to nie pycha bierze górę tak w jednym, jak i w drugim przypadku? Człowiek chce zawierzyć jedynie sobie.Nie ma już pokory, by wyciągnąć rękę do Ojca i powiedzieć Mu: “Nie potrafię, ale Ty możesz to uczynić.Pomóż mi, bo Ty dajesz wszystko, w czym mam nadzieję i czego oczekuję.” Ten drugi mówi: “Bóg nie może mi wybaczyć”.Mówi tak, mierzy bowiem Boga własną miarą.Wie, że ktoś obrażony – tak jak Bóg został przez niego obrażony – nie może przebaczyć.To także pycha.Pokorny współczuje i wybacza, nawet jeśli cierpi z powodu obrazy, jakiej doznał.Pyszny nie wybacza.Jest pyszny także dlatego, że nie potrafi pochylić czoła, mówiąc: “Ojcze, zgrzeszyłem, przebacz Twemu synowi, który zawinił.” Czyż nie wiesz, Judaszu, że Ojciec przebaczy wszystko, jeśli prośba o przebaczenie pochodzić będzie z serca szczerego i skruszonego, pokornego i pragnącego powstania z martwych w dobrym?»«Jednak niektóre zbrodnie są takie, że wybaczenie jest niemożliwe.Nie mogą zostać wybaczone.» [– odpowiada Judasz.]«Ty to mówisz i będzie to prawdą, bo człowiek będzie tego chciał.Jednak zaprawdę
[ Pobierz całość w formacie PDF ]