[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.A potem wszyscy naraz zaczynają mówić, co im ślina na językprzyniesie. Nic dziwnego, że potem są zmieszani zaznaczyła pani Spicer. Dwie panie Strange pod jednym dachem! Moim zdaniem tak nie wypada.W jadalni panowała właśnie jedna z tych chwil ciszy, o jakich mówił Hurstall.Z wymuszoną uprzejmością Mary Aldin zwróciła się do Kay i poinformowała ją: Zaprosiłam pani znajomego, pana Latimera, na jutrzejszą kolację do nas. Ach, świetnie odparła Kay. Latimer? Jest tutaj? zainteresował się Nevile. Zatrzymał się w hotelu Easterhead Bay wyjaśniła Kay. Moglibyśmy się tam wybrać kiedyś na kolację zaproponował Nevile. Doktórej kursuje prom? Do wpół do pierwszej powiedziała Mary. Chyba są tam wieczorami dansingi? Większość gości to emeryci. To twój przyjaciel nie ma zbyt wielu rozrywek Nevile zwrócił się do Kay.Mary powiedziała szybko: Może by się któregoś dnia ruszyć i trochę popływać w Easterhead Bay? Jest jesz-cze zupełnie ciepło, a tam jest taka śliczna piaszczysta plaża. �omas Royde rzekł półgłosem do Audrey: Jutro wybieram się na żagle.Popływasz? Chętnie. Moglibyśmy pojechać wszyscy ożywił się Nevile. Przecież mówiłeś, że chcesz grać w golfa wtrąciła Kay. Tak, chciałem się wybrać na pole golfowe.Wyszedłem trochę z wprawy. To doprawdy tragedia! rzuciła Kay.Nevile zauważył pogodnie: Golf jest tragiczną grą.Mary spytała Kay, czy gra. Tak, uległam modzie. Kay byłaby w golfie bardzo dobra, gdyby tylko się trochę przyłożyła.Ma wro-dzony talent.Kay zwróciła się do Audrey: Pani nie uprawia żadnych sportów? Prawdę mówiąc, nie.Grałam trochę w tenisa, też ulegając modzie, ale bez więk-46 szych rezultatów. Czy nadal grasz na fortepianie, Audrey? spytał �omas.Pokręciła głową. Ostatnio nie. Grałaś niezle zauważył Nevile. Myślałam, że nie przepadasz za muzyką, Nevile wtrąciła się Kay. Nie jestem melomanem powiedział niepewnie. Zawsze dziwiło mnie, jakAudrey potrafi palcami jednej ręki objąć oktawę.Ma takie drobne dłonie.Spojrzał na nie, kiedy odłożyła deserowe sztućce.Trochę się zarumieniła i szybkowyjaśniła: Mam długie palce, a zwłaszcza mały.Pewnie to mi pomaga. To znaczy, że jest pani egoistką.Egoiści mają długie małe palce, a altruiści krótkie powiedziała Kay. Naprawdę? zaciekawiła się Mary Aldin. Więc ja jestem altruistką.Proszęspojrzeć, mam krótkie. Wiem, że nie jesteś egoistką rzekł �omas Royde, przyglądając się jej w zamy-śleniu.Zaczerwieniła się i szybko powiedziała: Kto z nas ma w sobie najmniej egoizmu? Pokażcie małe palce.Ja mam krótsze niżty, Kay.Ale �omas mnie przebija. Ja przebijam was oboje.Patrzcie Nevile rozczapierzył dłoń. Ale tylko u jednej ręki zauważyła Kay. U lewej ręki masz palec krótki, aleu prawej dużo dłuższy.A mówią, że lewa ręka odbija to, z czym przychodzimy na świat,natomiast prawa to, co robimy z własnym życiem.Co by znaczyło, że urodziłeś się jakoaltruista, a w miarę upływu lat stajesz się coraz większym egoistą. Umiesz wróżyć, Kay? zainteresowała się Mary Aldin.Pokazała wnętrze dłoni. Jedna wróżka powiedziała mi, że będę miała dwóch mężów i troje dzieci.Muszę siępośpieszyć.Kay wyjaśniła: Te małe kreski to nie dzieci, to podróże.To znaczy, że odbędziesz trzy zamorskiepodróże. To też nie wygląda zbyt prawdopodobnie. �omas Royde zwrócił się do Mary z pytaniem: Czy dużo podróżowałaś? Prawie wcale.Zwrócił uwagę na ukryty w jej głosie żal. A chciałabyś? Ponad wszystko.47 Pomyślał sobie, że jej życie musi płynąć leniwe.Ciągle na usługach tej staruszki.Spokojna, taktowna, świetnie zarządzająca domem.Zapytał z ciekawością: Długo mieszkasz z lady Tresilian? Już prawie piętnaście lat.Znalazłam się tu po śmierci ojca.Przez kilka lat przedśmiercią był całkowicie sparaliżowany.A potem, jakby uprzedzając jego pytanie, dodała: Mam trzydzieści sześć lat.To chciałeś wiedzieć, prawda? Zastanawiałem się.Mogłabyś być w każdym wieku. To chyba wątpliwy komplement
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
