[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Sociis tunc, arma capessant,�" *" *" / �" *" *" / �" || *" *" / �" / �" *" *" / �" edic(o), et dira bellum cum gente gerendum.�" / �" / �" || / �" / �" *" *" / �" *"haud secus ac iussi faciunt tectosque per herbam�" *" *" / �" / �" || *" *" / �" / �" *" *" / �" *"disponunt ensis et scuta latentia condunt.�" / �" / �" || / �" *" *" / �" *" *" / �" erg(o) ubi delapsae sonitum per curva dedere�" *"*" / �" / �" || *"*" / �" / �" *"*" / �" *"Sekwencja powy\sza, zapisana w postaci iloczasów i akcentów, miałaby postać:Iloczas Akcent metryczny1111111110011 101010101001010011111110011 10010101010010100111110010010 1001010100100101111111110011 1010101010010100111001110011 1001010010100101001001001110011 10010010010100101111111110010 1010101010010100111001110010 10010100101001011111110010011 10101010010010100111001110010 100101001010010Uzyskane tym sposobem dwa binarne szeregi czasowe poddano następnie analiziemetodą ARIMA.Wykres 39 przedstawia funkcję autokorelacji (ACF), natomiast wykres40 funkcję autokorelacji cząstkowej (PACF), obliczone dla szeregów iloczasowego i ak-centowego.Rys.39 Funkcja autokorelacji dla łacińskiego heksametru kodowanego jako sekwencjailoczasowa (wykres lewy) i akcentowa (wykres prawy)1 10,8 0,80,6 0,60,4 0,40,2 0,20 0-0,2 -0,2-0,4 -0,4-0,6 -0,6-0,8 -0,8-1 -11 4 7 10 13 16 19 22 25 28 1 4 7 10 13 16 19 22 25 28 124Rys.40 Funkcja autokorelacji cząstkowej dla łacińskiego heksametru kodowanegojako sekwencja iloczasowa (wykres lewy) i akcentowa (wykres prawy)1 10,8 0,80,6 0,60,4 0,40,2 0,20 0-0,2 -0,2-0,4 -0,4-0,6 -0,6-0,8 -0,8-1 -11 4 7 10 13 16 19 22 25 28 1 4 7 10 13 16 19 22 25 28Wbrew oczekiwaniom, postać funkcji ACF i PACF dla obu szeregów sugerujew oczywisty sposób, i\ to sekwencja akcentowa, a nie iloczasowa generuje najsilniejszyrytm tekstu.Wartość ACF dla kroku 1 przy sekwencji akcentowej (Rys.39) jest bardzowysoka: r1 = -0,71 przy tym, \e za statystycznie znaczące uwa\a się wartości spozaprzedziału [ 0,17, 0,17].Kolejne wartości ri układają się w dwie gasnące sinusoidy.W przypadku szeregu iloczasowego układ prą\ków funkcji ACF i PACF jest bardziejchaotyczny.Co prawda niektóre wartości obu funkcji są statystycznie znaczące (dlaodstępów 2 i 5), jednak wyraznie ni\sze od analogicznych wartości obliczonych dlaszeregu akcentowego.Co więcej, trudno doszukać się tu wyrazistego kształtu funkcjiACF lub PACF, sugerującego konkretny model procesu stochastycznego.Tak\e w przy-padku sekwencji akcentowej, gdzie wartości odnośnych funkcji są wy\sze, wybór modelunie jest sprawą łatwą (por.Tab.14).Tak naprawdę trudno bowiem orzec, która funkcjawygasa, a która raptownie się urywa.Sytuację komplikuje dodatkowo podejrzenie, i\sekwencja akcentowa mo\e zawierać składową sezonową przy odstępach 25 27 poja-wiają się bowiem znaczące prą\ki funkcji ACF (Rys.39).Po przeprowadzeniu serii testów jako składowe proste dla sekwencji iloczasowejprzyjęto AR(5) lub MA(2), a dla sekwencji akcentowej AR(2) lub AR(4).Uwzględnionote\ znaczące wartości funkcji ACF sugerujące sezonowość sekwencji akcentowej (w ka-tegoriach lingwistycznych oznaczałoby to istnienie wewnętrznego rozczłonkowaniatekstu na ekwiwalentne pod względem rytmicznym odcinki o długości około 26 sylab).Oprócz procesów prostych, dla sekwencji akcentowej estymowano więc tak\e modelesezonowe (Tab.26).Podobnie jak w poprzednich przypadkach, miarą jakości dopasowa-nia modelu do danych jest procent wyjaśnionej zmienności szeregu obserwowanego (Ve).Wyniki analizy pokazały, \e sezonowość zaobserwowana w sekwencji akcentowejjest bardzo słaba i nie polepsza stopnia dopasowania modelu (Tab.26).Testy przeprowa-dzone na pozostałych próbach potwierdziły te spostrze\enia: 1) korelację o charakterzesezonowym stwierdzono jedynie w około 60% próbek; 2) nigdzie nie pojawiły się stałe 125odstępy sezonowe, a jedynie przedziały wartości (odstęp od 20 do 30); 3) wartości sezo-nowe sytuowały się na pograniczu przyjętego przedziału ufności (tzw.wstęgi Bartletta).Uwzględniając te argumenty oraz treść testowanej hipotezy, zrezygnowano w tym przy-padku z estymacji modeli sezonowych.Poczynione obserwacje sugerują natomiast celo-wość prowadzenia bardziej szczegółowych analiz o podło\u stylometrycznym i filologi-cznym, które pozwoliłyby wyjaśnić zauwa\oną regularność.Zachodzi bowiem zbie\ność(być mo\e przypadkowa) pomiędzy długością odstępu sezonowego (od 20 do 30 sylab),a długością wersu heksametru wyra\oną w morach (24 mory).Tab
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
