[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Przestudiował kartę odcisków Joan i przebiegł w tę i z powrotem zeszkłem powiększającym.Nie - drugi nie pasuje.Położył taśmę przezroczystą.Pobrał nieznany odcisk.Wzmocnił go czarnymplastikowym paskiem.Odcisk ukazał się w każdym szczególe, białe na czarnym.Głęboki oddech - już.Zajął się kopertą.Przyjrzał się dwóm odciskom.Zapamiętał je.Przestudiowałponownie kartę odcisków Joan.Spod zmrużonych powiek wpatrywał się w nie przez szkłopowiększające.Nie - nie ma zgodności.Przykleił dwa kawałki taśmy.Pobrał nieznane odciski.Wzmocnił je czarnymiplastikowymi paskami.Odciski ukazały się w każdym szczególe, białe na czarnym.Położył dwa paski z koperty obok jednego paska z książki.Obejrzał je przez szkłopowiększające.Jeden odcisk był wyraznie inny.Jeden odcisk pasował doskonale.To oznaczało:Joan dotknęła komunistycznej książki w 1963 roku.Druga osoba dotknęła wtedyksiążki.Ta sama osoba dotknęła koperty Sonny ego pod koniec 1970 roku.Nie mogli to być gliniarze z McKendrick.Szalona myśl: Reggie Hazzard.Reggie nie miał kartoteki.To oznaczało, że nie istnieje komplet pobranych odcisków.Reggie miał prawo jazdy z Nevady.Wydział Komunikacji w Nevadzie nie wymagałodcisków palców.Koperta miała stempel z LA.Czy stamtąd wysłano szmaragd? Czy też przysłano godo wysłania z LA?To nie jest prawdziwe rozpoznanie odcisków.To czyste przypuszczenia.Jest jeszczedrugi odcisk palca na kopercie.Głęboki oddech - więcej kurewskiej roboty.*Boże Narodzenie przyszło i poszło.Nowy Rok rozmazał się w ulewnych deszczach.Sonny Liston przedawkował tydzień pózniej.Czuwanie przy zwłokach w wykonaniu TaxiTygrys przeszło do historii.Wystąpili Redd Foxx i Milt C. Blak-O-Rama poświęciła temu wielki artykuł.FredO.dostarczył gorzałę.Chick Weiss dostarczył prochy i wyspiarskie kurwy.Pokazali sięchłopcy Dubera.Kierowcy utworzyli kondukt taksówkowy i pognali przez Czarnogród.Pantery i świnie uczestniczyły w idealnym pokoju.Lenny Bernstein cytowałKrishnamurtiego.Scotty Bennett starł się z Jerrym Quarrym.Prawie zrobiło się brzydko.Przyciskanie cieplaka trwało.Freddy chciał piętnaście tysięcy.Scotty próbowałożydzić go do dziesięciu, bez skutku.Scotty kombinował hajc.Freddy powiedział Crutchowi,żeby jeszcze nie gadał ze Zlicznym Salem.Robił rozwodówkę dla Clyde a.Wysłał pytanie do Mary Beth Hazzard: czy Waynezostawił więcej dokumentów? Na pół etatu jezdził na tygrysiej taryfie.Co noc w WydzialeKomunikacji w śródmieściu przeglądał odciski palców.Bezsenność i zmęczenie oczu.Ampułki nembutalu i wiadra visine.Ręcznesprawdzanie odcisków.Porównać je z dwoma plastikowymi paskami.Odliczał w głowie.Stracił rachubę przy dziesięciu tysiącach.Ciągle liczył, ile kart nanoc.Stracił rachubę 6 stycznia.Pojawił się pózno siódmego.Przekupił nocnego dyżurnego, standardowa procedura.Przyniósł swoje odciski, szkło powiększające i visine.Otworzył nowe pudło.Przejrzał jedenaście niepasujących.Wziął kartę odcisków nr12.Zawijasy do niego przemówiły.Głęboki oddech.Drugi odcisk z koperty.Nie, tak, nie - może.Punkty zbieżne: 1, 2, 3, 4, 7, 8, 9 aż do 14.Niezły wynik.Doskonałe dopasowanie.Kurwa, zna to nazwisko.Lionel Darius Thornton, Murzyn.Urodzony 18.12.1919.Koleś z Banku Powszechnego.Lionel Pracz.Consigliere Czarnego Kartelu.93.(Los Angeles, 9.01.1971)Chez Marsha: kulturka i zdecydowanie niebojówkarsko.Pokonał nowoczesne zamki.Dzięki noktowizorowi widział w ciemności.Lepiej niewłączać światła.Baldwin Hills.Piętrowy budynek przy Stocker.Czarna burżuazja.Zajebiste meble.Fajowa estetyka.Dwight się szwendał.Była 21.49.Marsh miał zobowiązanie w postaci przemówieniaprogramowego.Republikańskie ważniaki go uwielbiały.Reprezentował taki typ, co to osiągasukces dzięki własnym wysiłkom.Gubernator Reagan zorganizował mu występy.Pierwsze przejście.Zapoznajmy się z rozkładem.Dwight strzelił fotki.Jego minox robił jasne zdjęcia bez flesza.W lokalu rezerwowymmieli ciemnię.Joan mogła tam wywołać film.Rauschenberg i Rothko w ramach ze stali szczotkowanej.Surowy wystrój, ogólnie.Metalowe łono.Obstukał panele ścienne.Przeszukał półki i szuflady.Zobaczył albumy o sztuce,zeznania podatkowe i czystą papeterię.Marsh kolekcjonował papier.Zastanowił się.Joannazwała go ukradkowym pamiętnikarzem.Dwight przeszukał sypialnię.Motyw tuby przybrał na sile.Marsh uwielbiałszczotkowany metal.Był funkcjonalny i surowy.Emanował męskością, a kobiecością anitrochę.Marsh cały był wyrafinowaną nieugiętością.Marsh był całkiem nowym niezadowolonym zabójcą.To była jego nora psychopaty.Zimna i wymuskana.Musiała być przerażająca.Dwight przeszukał szuflady nocnego stolika.Przejrzał notes adresowy Marsha i zrobiłzdjęcie każdej strony
[ Pobierz całość w formacie PDF ]