[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Gdy legion dziesiąty zbyt opornie spełniał rozkazy, cały ten legion rozwiązał karnie.Jeśli inne legiony zbyt natarczywie domagały się wysługi lat, zwalniał, ale bez wypłaty wysłużonych nagród.Jeśli kohorty w bitwie nie dotrzymały placu, dziesiątkować kazał i żywić jęczmieniem.Centurionów w razie opuszczenia posterunku karał śmiercią na równi z prostymi żołnierzami.Za inne rodzaje wykroczeń wyznaczał różne hańbiące kary, jak np.kazał stać przez cały dzień przed namiotem wodza, nieraz tylko w tunikach i bez pasa, niekiedy z tyką dziesięciostopową lub nawet z garścią darni w ręce.25.Po wojnach domowych ani w swych przemówieniach do ludu, ani w obwieszczeniach urzędowych nie nazywał żadnych żołnierzy „towa­rzyszami broni" 109, lecz żołnierzami, nawet swym synom lub pasierbom sprawującym komendę wzbronił inaczej odzywać się do wojska.Uważał, że zbyt to pochlebia żołnierstwu, uwłaczając zarówno karności wojskowej, jak ustalonemu na czas dłuższy porządkowi społecznemu oraz dostojeń-wództwem księcia Cherusków.Arminiusza, który w Lesie Teutoburskim zniósł doszczęt­nie armię rzymską (3 legiony) w r.9 n.e.Wtedy August wycofał wojska zza Renu, który stał się odtąd do końca panowania rzymskiego granicą państwową.107 Ma r sow i e, waleczne plemię sabelskie w środkowej Italii, koło Jeziora Fucyńskiego.W r.91-88 przed n.e.stanęli na czele groźnego powstania przeciw Rzymowi (Marsicum bellum).108 Pub l i k a n i e, tj.dzierżawcy domen państwowych, byli stanu rycerskiego, ekwitami.Przez solidarność stanową pragnęli wykupić tego ekwitę, aby go natychmiast uwolnić.109 Jak zwykł zwracać się do żołnierzy Cezar (zob.Cez.67).88 BOSKI AUGUSTstwu jego osoby i jego domu.Wyzwoleńców służących w wojsku używałprzeważnie do gaszenia pożarów w Rzymie oraz jeśli obawiał się rozruchóww wypadkach drożyzny zboża.Tylko dwukrotnie użył wyzwoleńców doboju: raz dla obrony osad sąsiadujących z Ilirią, po raz drugi dla osłonybrzegu rzeki Renu.Byli to dotychczasowi niewolnicy na utrzymaniu za­możniejszych mężów i pań rzymskich.Ich bezzwłocznie August wyzwolił,przydzielił do pierwszej linii bojowej, pod osobnym sztandarem, niełącząc z wolno urodzonymi, inaczej uzbroił.Jako nagrody za zasługiwojskowe znacznie łatwiej dawał medaliony i naszyjniki, tj.ozdoby zezłota i srebra, niż wieńce wałowe i murowe, które miały charakter wyłączniezaszczytny.Te ostatnie nadawał jak najoszczędniej, nie licząc się z żadnymiwzględami, nieraz prostym żołnierzom.M.Agryppę po zwycięstwiemorskim na Sycylii obdarzył błękitną chorągwią.Nigdy jednak nie uznałza stosowne obdarzać wodzów, nawet po triumfie, chociaż byli towarzy­szami wypraw i współuczestnikami jego zwycięstw "°.Sądził mianowicie,że w ten sposób uprawniłby ich również do nadawania takich darów,komu by zechcieli.Uważał, że doskonałemu wodzowi nic bardziejnie uwłacza, jak pośpiech i brak rozwagi.Często więc powtarzał pogrecku: „Spiesz się powoli!".Wódz dobry bowiem więcej mądry niż odważny jest.(Euryp.Fenicjanki, w.612)A także po łacinie: „Dość szybko robi.kto dobrze robi".Uważał w ogóle za celowe wydać bitwę lub podjąć wojnę tylko w tym wypadku, o ile jest na widoku większa nadzieja korzyści niż obawa straty.Często też wspominał, że osiągnąć małe korzyści, narażając się na duże niebezpieczeństwo, to znaczy to samo, co łowić ryby szczerozłotą wędką, której straty w razie zerwania nie nagrodzi żaden połów.26.Urzędy i godności obejmował nieraz przed terminem prawnie prze­pisanym, niektóre na nowo dlań ustanowiono i przyznawano na całe życie.Konsulat zdobył w dwudziestym roku życia 1U w ten sposób, że podpro­wadził pod Rzym swe legiony zgoła jak nieprzyjaciel i wysłał poselstwo, aby w imieniu wojska zażądało dla niego tej godności.Gdy senat jeszcze się wahał, centurion Korneliusz, przewodniczący poselstwa, odsłonił płaszcz żołnierski i pokazując głownię miecza, nie zawahał się tak powie­dzieć w kurii: „Ten dokona, jeśli wy nie dokonacie".Drugi konsulat sprawował po dziesięciu latach, trzeci - po przerwie rocznej, następ-bez przerwy aż do jedenastego.Potem odmawiał wielokrotnie, gdynie110 Prynceps był naczelnym wodzem sił zbrojnych rzymskiego państwa i jako taki on |eden miał prawo do odbywania triumfu.111 19 sierpnia 43 r.przed n.e.z Kwintusem Pediuszem.synem siostry Cezara.Julii.112 W r.33 przed n.e.'" W r.31 przed n.e [ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • szamanka888.keep.pl