[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.).Dzięki (.) swej kompetencji w umiejętnościach świeckich i przez swą działalność uwzniośloną wewnętrznie łaską Chrystusową, winni oni wydatnie przyczyniać się do tego, aby dobra stworzone doskonalone były dzięki ludzkiej pracy, technice i cywilizacji społecznej zgodnie z przeznaczeniem, jakie im wyznaczył Stwórca i z oświeceniem, jakie przyniosło Słowo Jego"15.Chrystus - człowiek pracy26.Ta prawda, że przez pracę człowiek uczestniczy w dziele samego Boga, swego Stwórcy, została w sposób szczególny uwydatniona przez Jezusa Chrystusa - tego Jezusa, o którego wielu z Jego pierwszych słuchaczy w Nazarecie "pytało ze zdziwieniem: "Skąd On to ma? I co to za mądrość, która Mu jest dana.? Czy nie jest to cieśla.?"" (Km 6,2n).Powierzoną bowiem sobie "ewangelię": słowo odwiecznej Mądrości, Jezus nie tylko głosił, ale przede wszystkim wypełniał czynem.Była to przeto również ewangelia pracy, gdyż Ten, kto ją głosił, sam był człowiekiem pracy, pracy rzemieślniczej, jak Józef z Nazaretu (por.Mt 13,55).I chociaż w Jego słowach nie znajdujemy specjalnego nakazu pracy - raczej w jednym wypadku zakaz zbytniej troski o pracę i egzystencję (por.Mt 6,25-34) - to równocześnie wymowa życia Chrystusa jest jednoznaczna: należy On do "świata pracy", ma dla ludzkiej pracy uznanie i szacunek, można powiedzieć więcej: z miłością patrzy na tę pracę, na różne jej rodzaje, widząc w każdej jakiś szczególny rys podobieństwa człowieka do Boga - Stwórcy i Ojca.Czyż nie mówi: Ojciec mój jest rolnikiem (por.J 15,1), przenosząc na różne sposoby w swoje nauczanie ową podstawową prawdę o pracy, która wyraża się już w całej tradycji Starego Testamentu, poczynając od Księgi Rodzaju?Nie brakowało w Księgach Starego Testamentu wielorakich odniesień do pracy ludzkiej, do poszczególnych zawodów wykonywanych przez człowieka: tak np.do lekarza (por.Syr 38,1nn), do aptekarza (por.Syr 38,4-8), do rzemieślnika-artysty (por.Wj 31,1-5; Syr 38,27), do kowala (por.Rdz 4,22; Iz 44,12) (można by te słowa odnieść do pracy współczesnej hutnika); do garncarza (por.Jr 18,3n.; Syr 38,29n), do rolnika (por.Rdz 9,20; Iz 5,1n), do uczonego (por.Koh 12,9-12; Syr 39,1-8), do żeglarza (por.Ps 107[106],23-30; Mdr 14,2-3), do budowniczego (por.Rdz 11,3; 2 Krl 12,12n.; 22,5n), do muzyka (por.Rdz 4,21), do pasterza (por.Rdz 4,2; 37,3; Wj 3,1; 7 Sm 16,11; passim), do rybaka (por.Ez 47,10).Znane są piękne słowa poświęcone pracy kobiety (por.Prz 31,15-27).Jezus Chrystus w swych przypowieściach o Królestwie Bożym stale odwołuje się do pracy ludzkiej: do pracy pasterza (por.np.J 10,1-16), rolnika (por.Km 12,1-12), lekarza (por.Łk 4,23), siewcy (por.Mk 4,1-9), gospodarza (por.Mt 13,52), służącego (por.Mt 24,45; Łk 12,42-48), ekonoma (por.Łk 16,1-8), rybaka (por.Mt 13,47-50), kupca (por.Mt 13,45n), robotnika najemnego (por.Mt 20,1-16).Mówi również o różnorodnej pracy kobiet (por.Mt 13,33; Łk 15,8n).Apostolstwo przedstawia na podobieństwo pracy fizycznej żniwiarzy (por.Mt 9,37; Mt 4,19).Wspomina także o pracy uczonych (por.Mt 13,52).Ta Chrystusowa nauka o pracy, oparta na przykładzie własnego życia w ciągu lat nazaretańskich, znajduje szczególnie żywe echo w nauczaniu św.Pawła Apostoła.Św.Paweł szczycił się tym, że pracował w swoim zawodzie (prawdopodobnie wyrabiał namioty), (por.Dz 18,3) i że dzięki temu mógł również, jako Apostoł, sam zarabiać na swoje życie (por.Dz 20,34n): "pracowaliśmy w trudzie i zmęczeniu we dnie i w nocy, aby dla nikogo z was nie być ciężarem" (2 Tes 3,8)16.Stąd też płyną jego pouczenia na temat pracy, które mają charakter napomnienia i nakazu: "nakazujemy i napominamy ich w Panu Jezusie Chrystusie, aby pracując ze spokojem, własny chleb jedli" - tak pisze do Tesaloniczan (2 Tes 3,12).Ci bowiem, którzy "wcale nie pracują (.) postępują wbrew porządkowi" (2 Tes 3,11) - i Apostoł, w tymże samym kontekście, nie zawaha się powiedzieć: "kto nie chce pracować, niech też nie je" (2 Tes 3,10).Gdzie indziej natomiast zachęca: "Cokolwiek czynicie, z serca wykonujcie jak dla Pana, a nie dla ludzi, świadomi, że od Pana otrzymacie dziedzictwo wiekuiste jako zapłatę" (Kol 3,23n).Pouczenia Apostoła narodów mają, jak widać, kluczowe znaczenie dla moralności i duchowości ludzkiej pracy.Są ważnym dopowiedzeniem do tej wielkiej, chociaż dyskretnej ewangelii pracy, jaką znajdujemy w życiu Chrystusa i Jego przypowieściach - w tym, "co Jezus czynił i czego nauczał" (Dz 1,1).W oparciu o te światła bijące z samego źródła, Kościół stale głosił to, czego współczesny wyraz znajdujemy w nauce Vaticanum II: "Aktywność ludzka, jak pochodzi od człowieka, tak też ku niemu się skierowuje.Człowiek bowiem pracując, nie tylko przemienia rzeczy i społeczność, lecz doskonali też samego siebie.Uczy się wielu rzeczy, swoje zdolności rozwija, wychodzi z siebie i ponad siebie.Jeżeli się dobrze pojmuje ten wzrost, jest on wart więcej aniżeli zewnętrzne bogactwa, jakie można zdobyć (.) Stąd normą aktywności ludzkiej jest to, żeby zgodnie z planem Bożym i wolą Bożą odpowiadać prawdziwemu dobru rodzaju ludzkiego i pozwolić człowiekowi na realizowanie i wypełnianie pełnego swojego powołania bądź indywidualnie, bądź społecznie"17
[ Pobierz całość w formacie PDF ]