[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Zdarzyło mi się raz na dworze, iakom to rzekł inedy, iż iedna pani, dość znaczna, którabyła zaślubiona po czterykroć, rzekła mi, iż obiadowała ze swoim szwagrem, abych zgadywałz kim; rzekła mi to tak z prosta, nie kryiąc złey myśli; wżdy ia z nieiakim uszczypkiem,śmieiąc się wszelako, odrzekłem iey: Ba ktoż, u diaska, byłby tym wróżbitą, iżby to mocenbył odgadnąć? Byliście, pani, zaślubiona cztyry razy: można sobie pomyśleć, iaką mnogośćszwagrów możecie sobie liczyć. Wówczas mi ona odrzekła odpieraiąc: Wasza miłość wrazmnima co złego , y nazwała mi onego szwagra. Ba, to iest dobre nazwanie (odparłem iey),przedsię nie tak, iako mówiliście wprzódy. 254 Była niegdy w Rzymie biała głowa, która miała dwudziestu dwu mężów, iednego po dru-gim, y także mężczyzna, który miał był dwadzieścia dwie żeny; owo ci dwoie zmówili się,aby uczynić prawe stadło y pobrać się ze sobą.Wreszcie mąż przeżył tę żenę: za czym ówmąż był tak czczony a szacowany w Romie od całego ludu za tak piękne zwycięstwo, iż iakozwycięzcę powiedziono go y obwożono na wozie triumphalnym, uwieńczonego wawrzynemy z palmą w dłoni.Cóż za zwycięstwo y co za triumph!Za czasu króla Hendryka Drugiego był na iego dworze pan Barbezański zwany Sentaman-tem, który ożenił się trzy razy, ieden raz po drugim.Iego trzecia żena była córką pani Muszy-ny, ochmistrzyni xiężniczki Lotaryngskiey; owo ta, dzielnieysza niżeli dwie poprzednie, po-mściła się za nie, bowiem pod nią ów mąż wyzionął ducha; za czym, gdy go żałowano nadworze y takoż ona lamentowała się bezwstydnie nad iego śmierzcią, pan Monpezat, szlach-cic barzo trefnego ięzyka, nadmienił, iż zamiast ią żałować, powinno się ią wynosić y chwalićią wieldze za zwycięstwo, iakie odniesła nad swoim chłopem, o którym powiedano, iż był takiurny y krzepki, y tęgo ukształtowany, iż zagładził pod sobą dwie pirwsze żeny, tak pilnie imto wyczyniał; zasię ta, iż nie uległa w tey walce, ieno wyszła zwycięsko, winna być sławionaa podziwiana na dworze za tak piękną wiktoryę nad tak dzielnym a krzepkim szyrmierzem ydlatego trzeba iey to przyczyść za wielgą chłubę.Cóż za chłuba!Podobnąż maximę słyszałem od iednego pana we Francyey: iż nie czynił żadney różnicymiedzy białą głową, która miała cztyrech abo pięci mężów, iako bywaią takie, a k.ą, któramiała trzech abo cztyrech gachów, iednego po drugim; chyba tę, iż iedno ubarwia się małżen-stwem, a drugie nie.Owo też, gdy ieden dworny szlachcic poiął białą głowę, która była iużzaślubiana po trzy razy, nalazł się ktoś, o którym wiem, iż powiedał: ,,Owo zaślubił prostok.ę, ieno iż wychodzi z czcigodnego bordelu. Wierę, takie białe głowy, które się ponowniewydaią, podobne są owym chciwym chirurgom, którzy nie chcą hnet zasklepić rany bidnegorannego, aby przedłużyć zdrowienie y zyskać na tym snadniey swóy grosik piniędzy.Iakożrzekła iedna: Nie iest cudnie zatrzymać się w pięknym śrzodku swoiey drogi, wżdy trzebaprzebiec ią całą y dotrzyć aż do celu. Dziw mi, iż te białe głowy tak gorące a chciwe ku ponownemu małżenstwu, a zwłaszcza tetak szedziwe, nie używaią dla swoiey czci iakiego ochładzaiącego likarstwa a uśmierzaiąceypoliwki, aby wypędzić wszytkie te upały; wżdy one, dalekie od tego, by chciały ich użyć,posługuią się cale przeciwnemi kordyałami y powiedaią, iż one potus ochładzaiące zepsułybyim żołądek.Czytałem y widziałem małą dawną xiążeczkę uczynioną po włosku, przygłupiąwszelako, która się bawi w dawanie receptów przeciw zbytniey iurności y podaie ich trzy-dzieści y dwa: wżdy są one tak mózgowcze a durne, iż nie radzę białym głowam ich zażywać,aby nie podać ciała swego na barzo uprzykrzone dolegliwości
[ Pobierz całość w formacie PDF ]