[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Trudno by się tam miłość rodzić miała,Gdzie swar, gdzie zwada gniazdo swe usłała.Trudno ma urość, co kiedy niebacznieI bez rozmysłu szumna głowa zacznie.Cnota nad wszystko, a skarbu więtszegoNad przyjaciela nie masz uprzejmego;Kto się w taki skarb dobrze zapomoże,Póki żyw, upaść w ubóstwo nie może.Ale począwszy od stworzenia świataAż po te nasze ostateczne lataLedwe par kilka w dziejach opisano,Które za prawe przyjacioły miano.A my się tego piwem dopić chcemy?Zaprawdę lekce przyjazń szacujemy.PRZYM�WKA CHAOPSKA Pijże, włódarzu! - Panie, jużem podpił sobie. Pij ty przedsię! - Dziękuję jako panu tobie:Mało już nie mam za swe, a człowiek się boi,By słówkiem nie wyleciał, co więc chmiel rad broi. Pij ty, włódarzu, i mów, coć się będzie zdało,Prosto, jako za naszych ojców więc bywało! 45 Takci bywało, panie, pijaliśmy z sobą,Ani gardził pan kmiotka swojego osobą;Dziś wszytko już inaczej, wszytko spoważniało;Jako mówią: postawy dosyć, wątku mało .46
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
