[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Pozostawiając innym troskę o piękną kompozycjęwyrazów, dążył do pełnego ukazania faktów i najczęściej nie były towygłaszane zdania czy wyjawiane myśli, a nawet w jeszcze mniejszymstopniu myśli niż to, co jest najistotniejsze w samych faktach i cowydobywał na światło dzienne.247.Prawo ujmujące w normy święteobrzędy religijne.248.Izydora ogarniała radość na widok Proklosa,którego postać była godna szacunku, a zarazem wywierała wielkiewrażenie na ludziach; był on przekonany, że ma przed sobą prawdzi-wego filozofa.249.Ponieważ i Proklos także podziwiał twarz Izydora,z której biły natchnienie i pełnia wewnętrznego życia filozoficznego.250.Salustiusz interesował się nie tylko swoim zawodem obrońcy sądo-wego, ale również sofistyką; przestudiował wszystkie mowy polityczneDemostenesa161.Był też zdolnym mówcą; nie naśladował współczesnychsobie sofistów, współzawodniczył ze spatynowaną elokwencją starożyt-nych.I rzeczywiście, pisał mowy, które niewiele ustępowały mowomantycznych retorów.251.Obszedł cały świat, by tak rzec, bosą nogą.252.Posługuje się słowem siedziby" dla określenia samych miejscświętych, ale też i w znaczeniu posągi".Siedzibą nazywa się równieżfundament świątyni.253.We śnie słowo pojawia się, by tak rzec, nie-zliczoną ilość razy, w czasie widzenia na jawie - tylko raz jako zjawa.254. Spoglądając na człowieka" zamiast patrząc na niego uważnie" -wbrew potocznemu używaniu tych słów.255.Pozostawali wolni odprzeszkód, które są normalne dla istoty ludzkiej.256.Nikt nie jest takotępiały wobec bóstwa, aby nie dostrzec całości jego działania, a zwłaszczakar, jakie zsyła na grzeszników.257. Nie mógłby się odsunąć od muzyprawdomównej" czy nie mógłby się odsunąć od świętej prawdy".258.Uczniowie i zwolennicy [351a] obcej doktryny.259.I usilnie zajęli sięfilozofią162, chociaż na początku brakło im dobrego wprowadzenia do tejwiedzy.260.I kiedy pomodlił się163, powrócił ze swych niezwykłychwidzeń do normalnego i ludzkiego stanu świadomości.261.I wydał ją161Demostenes - patrz Cod.161 przyp, 40; por.Cod.265.162Tak zareagowali mieszkańcy Afrodyzjady (patrz przyp.93) na wykłady filozoficzneAsklepiodota.163Podmiotem jest Asklepiodot. 92za mąż we właściwym czasie164.262.Ale włożył małżonce na ramionapłaszcz filozofii, ponieważ była ona filozofem165.263.Kult sprawboskich, kult jawny, a także kult potajemny.264.Nie pojechał166do Afrodyzjady, mimo że został tam zaproszony.265.Współżył z żoną,lecz nie miał potomstwa167.266.Hilary był filozofem, ale lubił rozkoszestołu; nie uważał Proklosa za nauczyciela.267.Był przekonany, że dziękitroskliwości żony życie jego stanie się dużo dłuższe.Mówił to nie jakoczłowiek wyrażający wdzięczność, w co mógłby ktoś uwierzyć, ale jakoczłowiek, który nie znosił przebywania w swoim ciele i robił żonie wy-rzuty, że - o ile jest to w mocy ludzkiej - odwleka jego śmierć.268.Chwalił radosne usposobienie swej żony i podzielał jej radość.269.Bógspojrzał litościwie na pierwszą jego nadzieję związaną z małżeństwemi dał mu znak o mającym wkrótce nastąpić porodzie; od tej chwili mążwidział swą żonę bliską wydania dziecka na świat.270.Mrok nie stanowiłdla Asklepiodota przeszkody w czytaniu.271.Opowiadał inne rzeczy,o których słyszał, ale również i o tych, jakie sam poznał naocznie;były one zadziwiające.272.Głos kogoś nieznanego, kto wydał rozkaz, bystatek pozostał na kotwicy.273.Ommakoiou znaczy jednocześnie widze-nie i słyszenie.274.I przez całe życie aż do śmierci nie miał stycznościz ciałem.Nie było też nikogo, nawet wśród jego najbardziej zagorzałychwrogów, kto by mógł wysunąć tak wielkie zarzuty przeciw niemu.275.Maryń, z natury opieszały, nie nadążał za subtelną interpretacjąswego mistrza, który komentował Parmenidesa168, i od jedności nad-przyrodzonych skierował uwagę niżej - na formy; częściej pociągały goidee Firmusa169 i Galena170 niż czyste spekulacje nie żyjących już ludzi.276.Wiódł życie sprawiedliwe, zgodne z filozofią, nie było w nim164Mowa tu o Patrycym (gr.Patrikios), który wydał swą córkę za mąż za As-klepiodota Wielkiego", por.Beutler, Patrikios (11) [w:] RE XVIII (1949), kol.2244.165%7łoną innego Asklepiodota, również filozofa-neoplatonika niskiego lotu była Damia-ne (gr.Damiarie), córka Asklepiodota Wielkiego", por.Freudenthal, Asklepiodotos(12) [w:] RE II (1986), kol.1642.166Podmiotem jest Asklepiodot
[ Pobierz całość w formacie PDF ]