Musso Guillaume Kim bylbym bez ciebie

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Martin spojrzał na płytę lotniska.Wyraznie było widać dwarównoległe pasy i dwie kolejki wielkich odrzutowców błyszczących302w słońcu, które czekały na sygnał z wieży kontrolnej, aby wzleciećw przeciwnych kierunkach. Są tylko dwa kierunki oznajmił Shake Powell, zapinająckurtkę do joggingu, spod której wyzierały jego imponujące mięśnie. Powrót do życia albo podróż w zaświaty zakończył smutnoMartin. Trafiłeś w dziesiątkę, synku! przytaknął mu Archibald.*Lizzie patrzyła zamyślona na wielkie dłonie kapelana, który wy-tatuował sobie na palcach litery L.I.F.E. i D.E.A.T.H. , życie iśmierć.Drżąc, zapytała: Ale jak możemy poznać, dokąd my lecimy? To jest napisane na biletach. Na jakich biletach? spytał Martin. Tych, które otrzymuje każdy podróżny wchodzący do strefyodlotów wyjaśnił Powell. To jest bilet! Archibald położył na stole swoją kartę po-kładową.Wyglądała ona, jak następuje:Martin zmarszczył brwi.Miał na sobie to samo ubranie co wmomencie wypadku: garnitur szyty na miarę, prezent od panny Ho,303i zmiętą koszulę, która wystawała mu ze spodni.Pogrzebał w kie-szeniach marynarki, znalazł portfel, komórkę i kartonową kartkę,którą położył na stole. Pech, synku! skrzywił się Archibald.Potem obaj mężczyzni popatrzyli na Lizzie z pytaniem woczach.Dziewczyna siedziała w za dużej bluzie od dresu, sztywna zestrachu.Niezgrabnie wywróciła kieszenie dżinsów i w końcu znala-zła kartę pokładową złożoną we czworo.Rozłożyła ją drżącymirękami.Nowina była ponura.26.Piękne rzeczy rodem z nieba** Tytuł powieści Dinaw Mengestu zainspirowany wersetem Dantego (w oryg.:The Beautiful Things that Heaven Bears).I po raz ostatni zobaczyłem Ziemię:kula błyszcząca błękitem, unosząca sięw ogromnej przestrzeni eteru.I ja, krucha szczypta kurzu obdarzonaduszą, leciałem cicho w pustce od tegozimnego błękitu w kierunku nieznanym.WILLIAM HOPE HODGSONStrefa odlotów, 23.46Sklepienie Niebieskie było najbardziej luksusową restauracjąstrefy odlotów.Około trzydziestu okrągłych stolików przykrytych kremowymiobrusami harmonijnie rozstawiono w pięknej, nowocześnie urzą-dzonej, eleganckiej sali.Na ścianie zadziwiająca błyszcząca zasło-na, utkana z setek światłowodów, pogrążała pomieszczenie w ła-godnym świetle, tworząc ciepłą, miłą atmosferę.305Nowoczesny kominek pośrodku dodawał całości szczypty wyra-finowego komfortu.Nawet tutaj, u bram nieba, klienci byli tacy sami jak w każdymluksusowym hotelu.Nowobogaccy Rosjanie i Chińczycy, magnacinaftowi z Bliskiego Wschodu, elita światowa nieruszająca się bezwalizek firmy Vuitton.Między nimi wszystkimi, przy stoliku stojącym przy wielkich,przeszklonych oknach, w których odbijały się światła pasów star-towych, siedzieli Martin i Archibald.Mimo pózniej pory samolotybez przerwy startowały. Nie wyglądasz najlepiej, synku zauważył Archibald, na-kładając sobie dużą porcję smażonej grasicy i domowego makaronuz grzybami.Martin ledwo uszczknął kęs jagnięciny z Aveyron. Aatwo się napychać, kiedy się wie, że człowiek ujdzie z ży-ciem! Przypominam panu, że ja mam umrzeć. Wszyscy kiedyś umrzemy stwierdził Archibald. Tak, ale ja umrę jutro rano! Masz rację, to niesprawiedliwe zgodził się Archibald. Je-stem od ciebie dwa razy starszy, i to ja, przyznaję, wciągnąłem cięw to wszystko.Nalał sobie kolejny kieliszek wina i postawił butelkę na stoją-cym obok małym stoliczku.Mouton-Rothschild 1945, roman�e-conti 1985 jak się okazało, był to również wieczór najprzedniej-szych win. Jesteś pewien, że nie chcesz spróbować burgunda? zacząłgo namawiać Archibald. Szkoda by było umrzeć, nie znając tejdoskonałości.306 Odpierdol się pan z tym swoim burgundem! odpowiedziałMartin twardo.Był zmęczony.Lizzie, z głową opartą o jego ramię, zasnęła na ławce.Przed niąstały resztki hamburgera Royal z podwójną porcją koziego sera ibekonu.Archibald wyciągnął z kieszeni pudełko z zapałkami i podręcz-nym nożem przygotował sobie wykałaczkę.Stary zwyczaj, którynie pasował do tego eleganckiego miejsca. Zastanawiam się, czy przed deserem nie skosztować jeszczepieczonego luzowanego gołębia z pasztetem z gęsich wątróbek.powiedział, przerzucając strony menu. Co o tym sądzisz?Tym razem Martin postanowił nie reagować na zaczepkę.Popatrzył przez okno na rozgwieżdżone niebo.Zafascynowałogo bardzo jasne ciało niebieskie, które najpierw wziął za Księżyc,ale być może była to Ziemia [ Pobierz całość w formacie PDF ]

ebook - pobieranie - do ÂściÂągnięcia - pdf - download

Podobne