[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.6.Początkowy kontakt podczas wprowa�dzania protezy występuje między końcem specjalnie w tym celuprzedłużonego ciernia i powierzchnią żującą dystalnego zęba filaro�wego.Ząb ten tworzy niejako punkt podparcia dla toru obrotu prote�zy, który jest zgodny z obrysem mezjalnej powierzchni filaru.Gdy TOR WPROWADZENIA T RETENCJA PROTEZY 53A///Rye.6.6 Obrotowy tor wprowadzenia protezy podąża po luku AB.Auk ten mawspólny środek F (jest koncentryczny) z krzywizną na mezjalnej powierzchnitrzonowego zęba filarowego.proteza jest wprowadzona na podłoże, dyslalna część siodła umiej�scawia się w podcieniu w stosunku do pionowego toru wprowadze�nia, eliminując konieczność wykonania klamry na dystalnym filarze.Ograniczeniem tej metody jest konieczność umieszczenia dystalnegopodparcia w głęboko opracowanym miejscu dla ciernia w kształciejaskółczego ogona, aby zapobiec dystalnemu przemieszczaniu zębafilarowego.Normalnie funkcję tę spełnia odpowiednio zaprojektowa�ne ramię klamry.Drugą techniczną przeszkodą jest trudność w zablo�kowaniu podcienia na dystalnej powierzchni zęba ograniczającego brakod przodu.Trzeba to wykonać w taki sposób, by powierzchnia miałakształt łuku zgodnego z torem obrotu siodła protezy.Tradycyjne paralelometry są przeznaczone do oznaczania pła�szczyzn i nie nadają się do tego celu.Obrotowy analizator Pullen-Warnera do wykonywania protez z zawiasową częścią przedsionkową14może być tutaj bardzo pomocny.Element niepewności istnieje jednakw trakcie modyfikacji modelu roboczego przed wykonaniem częścimetalowej protezy.Obrotowy tor wprowadzenia jest też polecany dla protez klasy IVKennedy'ego w szczęce w przypadku podcieni na wargowej stroniewyrostka zębodołowego15.Analiza modeluZwykle rozpoczyna się analizę od ustawienia płaszczyzny zgryzowejmodelu równolegle do poziomu.Za pomocą analizatora zamocowa�nego w uchwycie określa się istniejące podcienie w stosunku do pio- 54 KONSTRUKCJE RUCHOMYCH PROTEZ CZZCIOWYCHnowego toru wprowadzania.Większość protez ma kilka braków mię-dzyzębowych i ostateczny tor wprowadzenia jest kompromisem mię�dzy idealnymi torami wprowadzenia dla każdego z nich.Wynik wstęp�nej analizy rozmieszczenia podcieni i powierzchni prowadzącychmoże być porównany z innymi układami uzyskiwanymi przez prze�chylenie stolika paralelometru.Zaletą analizatora jest to, że podcie�nie mogą być analizowane w dowolnym ustawieniu stolika bez ozna�czania linii na modelu.Po ustaleniu toru wprowadzenia należy za�wsze wziąć pod uwagę, że szlifowanie korekcyjne powierzchni zę�bów może odbywać się tylko w granicach szkliwa.Nawet niewielka zmiana kształtu zęba umożliwia ustalenie toruwprowadzenia różnego od drogi najczęstszych przemieszczeń pro�tezy.Po znalezieniu potencjalnego toru wprowadzenia należy zapomocą analizatora określić, czy podcienie na policzkowych i pod-niebiennych powierzchniach zębów są wystarczające do uzyskaniaretencji klamer.Stwierdzenie najkorzystniejszego układu przestrzen�nego podcieni pozwala na obrysowanie zębów i wyrostków zębo-dołowych grantem umieszczonym w uchwycie paralelomctru.Szcze�gółowe omówienie wymienionej procedury można znalezć wpodręcznikach1617*.Kształty klamerKlamry stosowane w protezach ruchomych reprezentują kategorię ele�mentów retencyjnych zewnątrzkoronowych.Tradycyjnie kategorię tędzieli się ze względu na kierunek, z którego ramię retencyjne wchodziw podcień.Może to odbywać się od strony powierzchni żującej (nadlinią względnej wypukłości koron) lub od strony brzegu dziąsłowego.Powierzchnie językowe i policzkowe zębów są zwykłymi miejscamiretencyjnymi, choć zdarza się, że wykorzystany jest podcień w okoli�cy punktu stycznego zębów.Ramiona retencyjne takich klamer mogąkierować się w to miejsce znad lub spod linii największej względnejwypukłości koron i znane są jako klamry obejmujące.Klamry obejmująceKlamry z częściami retencyjnymi schodzącymi znad linii największejwzględnej wypukłości koron, obejmującymi ponad połowę obwodu ko-* W języku polskim ukazała się na ten temat monografia Andrzeja Budkiewicza Protezy szkie�letowe", Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 1993 (przyp.tium.) /TOR WPROWADZENIA I RETENCJA PROTEZY 55(a) (b)Rye.6.7 (a) Klamra dwuramienną.(b) Klamra trójramienna.rony zęba, znane są pod nazwą klamer obejmujących.Najbardziej po�spolita z nich to klamra C-kształtna (rye.6.7a, b), nazywana też klamrądwuramienną lub trzyramicnną, jeśli włączony jest cierń na powierzchniżującej.Ten ostatni termin jest trochę mylący, gdyż mimo że konstruk�cja składa się z trzech elementów, tylko dwa z nich pełnią funkcję re�tencyjną.Trzeci element jest cierniem podpierającym.Istnieje modyfi-Ryc.6.8 Ramię powrotne klamrywykorzystuje podcień na przedniej po�wierzchni policzkowej.Dolna częśćramienia znajduje się bardzo bliskobrzegu dziąslowego.kacja zwykłej klamry typu C, w której koniec ramienia retencyjnegozawraca, by wykorzystać nietypowo ułożoną przestrzeń retencyjną, bli�sko brzegu dziąsła.Taka klamra powrotna sprzyja akumulacji płytkinazębnej i stwarza niebezpieczeństwo dla blisko położonego rąbka dzią-słowego (ryc.6.8). 56 KONSTRUKCJE RUCHOMYCH PROTEZ CZZCIOWYCH(a) (c)Ryc.6.9 (a) Klamra pierścieniowa z długim ramieniem, (b) Dodatkowy małyłącznik wzmacnia klamrę przykrywając jednak większą powierzchnię dziąsła,(c) Cierń umieszczony po stronie dystalnej zęba pozwala na regulację długościi elastyczności ramienia retencyjnego.Klamry pierścieniowe są formą klamer obejmujących, w których ota�cza ząb tylko pojedyncze ramię (ryc.6.9a).Są one często stosowane wcelu wykorzystania podcienia znajdującego się na przednich częściach po�wierzchni językowych zębów trzonowych w żuchwie.Istnieje dość spójnaklasyfikacja klamer pierścieniowych, odnosząca się do rozmieszczenia ele�mentów łączących, nie jest ona jednak konieczna do zrozumienia funkcjo�nowania takich klamer.Generalna zasada mówi, że sprężystość elementuretencyjnego jest funkcją długości klamry, stopnia zmniejszania się prze�kroju od nasady ku końcowi oraz modułu sprężystości stopu, z którego jestwykonana.Klamra okrężna przystosowana do dolnego zęba trzonowegomoże przekraczać długość 32 mm.Nawet wykonana ze stopu o wysokimmodule sprężystości, jak np.ze stopu chromowo-kobaltowego, i mającana całej długości przekrój zbliżony do przekroju nasady, może mieć zamałą sztywność, by zapewnić odpowiednią siłę retencji.Aby temu prze�ciwdziałać, należy zmniejszyć jej efektywną długość przez umieszczeniedodatkowego ramienia łączącego (ryc.6.9b) lub ciernia (ryc.6.9c).Dodat�kowe ramię łączące wzmacnia konstrukcje, ale komplikuje pracę i przy�krywa większą powierzchnię tkanek.Klamry z ramieniem naddziąsłowym (bar clasps)Terminu tego użył Roach przedstawiając rozwiązanie konstrukcyjne w1930 r.18 Ramiona retencyjne klamer miały elastyczne części pośrednie, TOR WPROWADZENIA I RETENCJA PROTEZY 57które przechodziły ponad brzegiem dziąsła wchodząc w podcień niejakood dołu.Stąd synonimy: klamra naddziąsłowa lub projekcyjna.Ramio�na tych klamer miały często fantazyjne kształty i były nazywane litera�mi alfabetu, które przypominały - stąd nazwa grupy CLUSTIR
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
