Grisham John Wezwanie

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Zebrać stare, zasypać banki nowymi i fałszerze by za nimi nie nadążyli, przynajmniej zdaniem Talberta.- Ale Kongres nie chce się na to zgodzić - dodał, kręcąc głową.Rayowi chodziło głównie o sposoby tropienia pieniędzy i w końcu do tego doszli.Talbert wyjaśnił, że z oczywistych powodów banknoty nie są tak naprawdę znakowane.Gdyby przestępca mógł spojrzeć na banknot i dostrzec znaki, całą operację trafiłby szlag.Znakowanie polegało po prostu na spisywaniu numerów seryjnych, co kiedyś było zajęciem bardzo żmudnym, gdyż robiono to ręcznie.Opowiedział Rayowi historię pewnego uprowadzenia.Pieniądze przywieziono na kilka minut przed umieszczeniem okupu w umówionym miejscu.Dwudziestu czterech agentów FBI harowało w pocie czoła, żeby spisać numery studola-rowych banknotów.Każdy numer składał się z jedenastu cyfr.- Musieli spisać jedenaście milionów dolarów - mówił - i po prostu zabrakło im czasu.Spisali około osiemdziesięciu tysięcy, ale to wystarczyło.Miesiąc później schwytali porywaczy z kilkoma banknotami i było po sprawie.Dzięki nowym skanerom jest dużo łatwiej.Fotografują dziesięć banknotów naraz, sto w czterdzieści sekund.- Kiedy macie już numery, jak namierzacie banknoty? - spytał Ray, pracowicie notując w dużym żółtym notatniku prawniczym: czyż Talbert mógł spodziewać się czegoś innego?Dwoma sposobami.Po pierwsze, jeśli przydybie się kogoś z lewą forsą, dodaje się dwa do dwóch i się faceta aresztuje.Ci z DEA, Agencji do spraw Zwalczania Handlu Narkotykami, i ci z FBI załatwiają tak ulicznych handlarzy.Zaobrączkować takiego, zaproponować mu układ, dać dwadzieścia tysięcy w spisanych banknotach na zakup koki od hurtownika i złapać klienta z rządowym szmalem w kieszeni.- A jeśli nikogo nie przydybiecie? - Ray pomyślał o ojcu, po prostu nie mógł się powstrzymać.- To właśnie ten drugi, o wiele trudniejszy sposób.Kiedy Bank Rezerw Federalnych wycofuje banknoty z obiegu, ich próbka jest rutynowo badana.Jeśli skaner znajdzie banknot o spisanych numerach, sprawdza się, z jakiego pochodzi banku.Ale wtedy jest zwykle za późno.Czasami bywa tak, że delikwent posiadający spisane banknoty rozprowadza je przez jakiś czas w jednym miejscu.Dzięki temu schwytaliśmy kilku podejrzanych.- Trochę jak na loterii - zauważył Ray.- Owszem - zgodził się z nim Talbert.- Kilka lat temu czytałem historię o paru myśliwych, którzy polując na kaczki, natknęli się na wrak samolotu, małej awionetki - dodał obojętnie Ray; dobrze tę opowieść przećwiczył.-Na pokładzie znaleźli pieniądze, prawie milion dolarów.Uznali, że pochodzą z narkotyków, więc je zatrzymali.Okazało się, że mieli rację: banknoty były znakowane i wkrótce wypłynęły w ich miasteczku.- Tak, chyba pamiętam - powiedział Talbert.Muszę być dobry, pomyślał Ray.- Moje pytanie brzmi następująco: czy ci myśliwi lub ktoś, kto znajdzie pieniądze, mogliby zawieźć je do FBI, do DEA czy do Departamentu Skarbu, żeby sprawdzić, czy są to pieniądze znakowane, a jeśli tak, skąd pochodzą?Talbert podrapał się w policzek kościstym palcem, myślał chwilę, wreszcie wzruszył ramionami.- Nie widzę przeszkód - odrzekł.- Ale problem jest oczywisty.Nikt nie zechce zaryzykować utraty pieniędzy.- Jestem pewien, że są to przypadki bardzo sporadyczne - powiedział Ray i obaj się roześmiali.Talbert opowiedział mu o sędzi z Chicago, który brał łapówki od adwokatów - małe kwoty, pięćset, najwyżej tysiąc dolarów od podejścia - za przyspieszenie terminu rozprawy i za przychylne orzeczenia.Brał je przez wiele lat, w końcu FBI dostała cynk.Agenci przyskrzynili kilku adwokatów i nakłonili ich do współpracy.Spisano numery seryjne banknotów i w trakcie dwuletniej operacji trzysta pięćdziesiąt tysięcy dolarów trafiło do lepkich łap sędziego.Gdy przeprowadzono nalot, okazało się, że pieniądze zniknęły.Ktoś go uprzedził.Agenci FBI znaleźli je w końcu w garażu jego brata w Arizonie i wszyscy trafili za kratki.Ray wił się jak piskorz.Czy był to tylko zwykły przypadek, czy też Talbert próbował mu coś powiedzieć? Ale chociaż opowieść była bardzo aluzyjna, w miarę upływu minut odprężył się i z przyjemnością jej słuchał.Nie, Talbert nic nie wiedział o Reubenie Atlee.Wracając taksówką na lotnisko, zrobił w notatniku kilka obliczeń.Żeby zgromadzić trzy miliony dolarów, sędzia z Chicago musiałby zgarniać sto siedemdziesiąt pięć tysięcy rocznie przez dwadzieścia sześć lat.I to w Chicago, gdzie były setki sądów i tysiące bogatych adwokatów prowadzących sprawy warte znacznie więcej niż te w Missisipi.Tamtejszy system prawniczy działał na skalę przemysłową, a jeśli działa się na taką skalę, zawsze można coś ukradkiem przepchnąć, w odpowiednim momencie odwrócić głowę, dać komuś w łapę [ Pobierz całość w formacie PDF ]

ebook - pobieranie - do ÂściÂągnięcia - pdf - download

Podobne