Ziemkiewicz Rafał Polactwo

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Według zgodnej opinii znawcówproblemu te 30 tysięcy górników, którzy skorzystali z oferty i którychmożemy śmiało doliczyć do liczby 140 tysięcy nadal pozostających nautrzymaniu kopalń i 36 tysięcy urlopowanych, to najlepiej wykształ-ceni, najbardziej zaradni i najbardziej przedsiębiorczy z całej górniczejbraci.Wyobrażam sobie tych niezaradnych - bo spośród zaradnychprawie jedna trzecia przehulała odprawy w kilka miesięcy i zgłosiłasię po zasiłek do pomocy społecznej.Oczywiście, nikt im go nie po-skąpił.Gdzieżby tam Polski nie było stać na zasiłki!W zasadzie liczba pracowników kopalń (zostawmy już na bokugórników na urlopach, odprawach i zasiłkach) nie jest bezwzględniezwiązana z ilością wydobywanego węgla.We wstrętnej, kapitalistycz-nej Wielkiej Brytanii, gdzie przed dwudziestu laty Margaret �atcherw okrutny sposób pogwałciła prawa socjalne i związkowe, 12 tysię-cy górników wydobywa w ciągu roku 33 miliony ton węgla; u nas w2002 roku 146 tysięcy górników wydobyło 100 milionów ton.Z tego23 miliony sprzedaliśmy na eksport.Wydobycie tony węgla w pol-skiej kopalni kosztuje średnio 140 złotych, a cena, jaką można za tętonę węgla uzyskać, to około 100 złotych.Ostatni głąb, jeśli nie jestdziałaczem związkowym albo partyjnym, potrafi policzyć, że do każ-dej tony dopłacamy 40 złotych, co daje kolejną imponującą sumę 800milionów złotych; w praktyce zresztą więcej, bo kopalnie, o czym zachwilę, mają swoje powody, by sprzedawać poniżej cen rynkowych.Jest to kwota, którą Rzeczpospolita, z pieniędzy zabranych swoim oby-watelom, dotuje obywateli państw znacznie od nas bogatszych.I nato też nas stać.Choć niektórzy pocieszają: w praktyce spora część tego węgla eks-portowana jest tylko na papierze.Spółki, pasożytujące na deficyto-wym górnictwie jak pchły na zdychającym psie, kasują co jest doskasowania i upychają towar na rynku krajowym.Poza tym miliar-dy złotych, które regularnie ofiarowuje górnictwu rząd, mają przedewszystkim charakter rozmaitych umorzeń i oddłużeń, a kopalnie po-trzebują także żywej gotówki, skryptami przecież swoim prezesom idyrektorom pensji nie wypłacą.Aby tę gotowiznę uzyskać, opychająwęgiel na krzywy ryj, za półdarmo.W efekcie działania tych wszyst-kich mechanizmów, choć nikt nie ma wątpliwości, że węgla wydoby-wa się w Polsce za dużo, to kupić go nie sposób.Na pustych składachprzed kopalniami całymi tygodniami koczują kierowcy ciężarówek zfirm, które chciałyby kupić węgiel po obowiązującej cenie i sprzedaćna opał tym, którzy go potrzebują.Taką sprzedażą węgla kopalnie niesą zainteresowane, bo nie ponoszą na niej strat.A gdyby kopalnia nie ponosiła strat, nie miałaby długów, którymimoże handlować, nie byłoby umorzeń, nie miałyby więc z czego żyćspółki dające zarobek zawodowym związkowcom, albo, o zgrozo, mo-głoby się okazać, że w ogóle są psu na buty potrzebne wszystkie te po-nadkopalniane biurokratyczne struktury, zjednoczenia czy kompaniewęglowe, dające z kolei zarobek partyjnym nomenklaturom.Gdybywęgiel nie przynosił strat, Rzeczpospolita nie pakowałaby w górnic-two miliardów, a gdyby nie te miliardy, jeszcze by się mogło okazać,że wydobycie tony węgla wcale nie musi kosztować aż 140 złotych.%7łe może nawet jesteśmy w stanie wydobywać węgiel po cenach zbli-żonych jak w innych krajach i nawet sprzedawać go bez dopłat.I na-wet, Boże uchowaj, okazałoby się, że górnictwo zamiast kulą u nogi ikotwicą, może być dla gospodarki napędem!Kilka miesięcy przed tym, jak usiadłem do pisania niniejszej książki,obliczano, że w polskim górnictwie na 20 pracowników pod ziemiąprzypada jeden prezes.Jak to wygląda w tej chwili, nie mogę spraw-dzić, bo akurat trwa kolejna reorganizacja.Ale jestem dziwnie spo-kojny, jeszcze nie było w dziejach III RP takiej reorganizacji, po któ-rej zatrudnienie, zwłaszcza na stanowiskach kierowniczych, by zma-lało.Powiedzmy sobie szczerze; wyrzucenie na bruk pięciu, dziesię-ciu, czy nawet pięćdziesięciu tysięcy górników, którym straszy się unas takich, co ośmielają się podważać sens wydawania na górnictwotak wielkich pieniędzy - to jeszcze pikuś.To by się jakoś przeżyło.Alewyrzucić z gabinetów tylu prezesów, z których przecież każdy jest czy-imś kumplem, kogoś wspiera, pod kogoś jest podwieszony, który ko-muś wyświadczył jakieś przysługi i sam ma prawo oczekiwać przy-sług - tego by system społeczno-polityczny III RP na pewno nie wy-trzymał.Więc Rzeczpospolita płaci.Co jej szkodzi, w końcu płaci znaszych pieniędzy.Samo oddłużenie kopalń w roku 2003 to 18 mi-liardów.Bez mała 10 procent całego budżetu państwa! Do tego wspo-mniane już osłony i dodatki socjalne, odprawy, urlopy, a zresztą czortjeden wie, co właściwie, bo przez trzynaście ostatnich lat celowo takpogmatwano wszelkie rozliczenia tej branży, pozaplatano je w tak mi-sterne pętelki i kłębowiska, oparto na tylu fikcyjnych przelicznikachi wyssanych z palca parametrach, że księgowy z Enronu nad bilansa-mi naszych spółek węglowych tylko by gwizdnął z uznaniem i zacząłsię rozglądać za jakąś prostą pracą fizyczną.Dobrze.Zostawmy na razie górnictwo na boku, bo jeszcze parę aka-pitów na ten temat i szlag mnie trafi przy klawiaturze.A przecież tonie jedyna podstawa naszej gospodarczej mocarstwowości.*Według oficjalnej informacji ze strony internetowej MinisterstwaRolnictwa, dzierżymy chwalebne czwarte miejsce w Europie, a siód-me w całym świecie, w produkcji żywca wieprzowego.Na liście naszych sukcesów gospodarczych ten akurat plasuje się da-leko za uprawą ziemniaków (3 miejsce na świecie, 2 w Europie - alewcale nie to decyduje o tym, że nazywanie Polski republiką karto-flaną jest więcej niż uzasadnione) czy nawet buraków cukrowych (7miejsce w świecie, 6 w Europie).Ale napiszę parę słów o hodowli świń,bo, podobnie jak węgiel, jest to doskonały przykład, jak funkcjonujei czym się kieruje państwo polskie.Być może to prawda, co twierdzą niektórzy historycy, że to wła-śnie hodowla świń zadecydowała o potędze Imperium Rzymskiego(że niby nażarci wieprzowiną Rzymianie lepiej się rozmnażali i żwa-wiej bili od innych ludów śródziemnomorskich, stroniących od tegowysokoenergetycznego pożywienia ze względów religijnych), ale byłoto już dość dawno temu.Dziś w krajach cywilizowanych wieprzowi-na nie jest w modzie [ Pobierz całość w formacie PDF ]

ebook - pobieranie - do ÂściÂągnięcia - pdf - download

Podobne