[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Zanim omóÂwimy podstawowe idee tej nowej teorii, warto powieÂdzieć parÄ™ słów o stopniu pewnoÅ›ci, jaki możemy przyÂpisać obu częściom teorii wzglÄ™dnoÅ›ci.Teoria z lat 1905-1906, tak zwana “szczególna teoria wzglÄ™dnoÅ›ci", jest oparta na bardzo wielkiej iloÅ›ci dokÅ‚adnie zbadaÂnych faktów: na wynikach doÅ›wiadczenia Michelsona i Morleya i wielu podobnych eksperymentów, na fakÂcie równoważnoÅ›ci masy i energii, który stwierdzono w niezliczonej iloÅ›ci badaÅ„ nad rozpadem promienioÂtwórczym, na fakcie zależnoÅ›ci okresu półtrwania ciaÅ‚ promieniotwórczych od prÄ™dkoÅ›ci ich ruchu itd.DlateÂgo teoria ta stanowi jednÄ… z mocno ufundowanych podÂstaw fizyki współczesnej i w obecnej sytuacji nie można kwestionować jej sÅ‚usznoÅ›ci.Dane doÅ›wiadczalne potwierdzajÄ… ogólnÄ… teoriÄ™ wzglÄ™dnoÅ›ci w sposób o wiele mniej przekonywajÄ…cy, sÄ… bowiem w tym przypadku bardzo skÄ…pe.SÄ… to jedyÂnie wyniki pewnych obserwacji astronomicznych.DlaÂtego też teoria ta ma o wiele bardziej hipotetyczny chaÂrakter niż pierwsza.Kamieniem wÄ™gielnym ogólnej teorii wzglÄ™dnoÅ›ci jest teza o zwiÄ…zku bezwÅ‚adnoÅ›ci i grawitacji.Bardzo doÂkÅ‚adne pomiary dowiodÅ‚y, że masa ważka ciaÅ‚a jest Å›ciÂÅ›le proporcjonalna do jego masy bezwÅ‚adnej.Nawet najÂdokÅ‚adniejsze pomiary nigdy nie wykazaÅ‚y najmniejszeÂgo odchylenia od tego prawa.JeÅ›li prawo to jest zawsze sÅ‚uszne, to siÅ‚Ä™ ciężkoÅ›ci można traktować jako siÅ‚Ä™ tego samego typu, co siÅ‚y odÅ›rodkowe lub inne siÅ‚y reakcji zwiÄ…zane z bezwÅ‚adnoÅ›ciÄ….Ponieważ, jak powiedzieliÂÅ›my, należy uznać, że siÅ‚y odÅ›rodkowe sÄ… zwiÄ…zane z fizycznymi wÅ‚asnoÅ›ciami pustej przestrzeni, przeto EinÂstein wysunÄ…Å‚ hipotezÄ™, wedle której również siÅ‚y graÂwitacyjne sÄ… zwiÄ…zane z fizycznymi wÅ‚asnoÅ›ciami puÂstej przestrzeni.ByÅ‚ to krok niezwykle ważny, który z koniecznoÅ›ci spowodowaÅ‚ natychmiast drugi krok w tym samym kierunku.Wiemy, że siÅ‚y grawitacyjne sÄ… wywoÅ‚ywane przez masy.JeÅ›li wiÄ™c grawitacja jest zwiÄ…zana z wÅ‚asnoÅ›ciami przestrzeni, to masy muszÄ… być przyczynÄ… tych wÅ‚asnoÅ›ci lub na nie wpÅ‚ywać.SiÅ‚y odÅ›rodkowe w ukÅ‚adzie znajdujÄ…cym siÄ™ w ruchu obroÂtowym muszÄ… być wywoÅ‚ane przez obrót (wzglÄ™dem tego ukÅ‚adu) mas, które mogÄ… siÄ™ znajdować nawet barÂdzo daleko od ukÅ‚adu.Aby urzeczywistnić program naszkicowany w tych kilku zdaniach, Einstein musiaÅ‚ powiÄ…zać zasadnicze idee fizyczne, które byÅ‚y podstawÄ… jego rozważaÅ„, z maÂtematycznym schematem ogólnej geometrii Riemanna.Ponieważ wÅ‚asnoÅ›ci przestrzeni zdawaÅ‚y siÄ™ zmieniać w sposób ciÄ…gÅ‚y w miarÄ™ tego, jak ulega zmianie pole grawitacyjne, przeto można byÅ‚o uznać, że geometria przestrzeni jest podobna do geometrii powierzchni zaÂkrzywionych, których krzywizna zmienia siÄ™ w sposób ciÄ…gÅ‚y i na których rolÄ™ prostych znanych z geometrii Euklidesa speÅ‚niajÄ… linie geodezyjne, czyli najkrótsze krzywe Å‚Ä…czÄ…ce pary punktów na danej powierzchni.Ostatecznym wynikiem rozważaÅ„ Einsteina byÅ‚o sforÂmuÅ‚owanie w sposób matematyczny zależnoÅ›ci miÄ™dzy rozkÅ‚adem mas i parametrami okreÅ›lajÄ…cymi geometriÄ™.Ogólna teoria wzglÄ™dnoÅ›ci opisywaÅ‚a powszechnie znaÂne fakty zwiÄ…zane z grawitacjÄ….Z bardzo wielkim przyÂbliżeniem można powiedzieć, że jest ona identyczna ze zwykÅ‚Ä… teoriÄ… grawitacji.Ponadto wynikaÅ‚o z niej, że można wykryć pewne nowe, interesujÄ…ce efekty zachoÂdzÄ…ce na samej granicy możliwoÅ›ci instrumentów poÂmiarowych.Do owych przewidzianych efektów należy przede wszystkim wpÅ‚yw siÅ‚y ciążenia na Å›wiatÅ‚o.Kwanty Å›wiatÅ‚a monochromatycznego, wyemitowane przez atomy jakiegoÅ› pierwiastka na gwieździe o wielÂkiej masie, tracÄ… energiÄ™, poruszajÄ…c siÄ™ w polu grawiÂtacyjnym gwiazdy; wskutek tego powinno nastÄ…pić przesuniÄ™cie ku czerwieni linii widma tego pierwiastka.Freundlich, rozpatrujÄ…c dotychczasowe dane doÅ›wiadÂczalne, jasno wykazaÅ‚, że żadne spoÅ›ród nich nie poÂtwierdzajÄ… w sposób niewÄ…tpliwy istnienia tego efektu.Niemniej jednak przedwczesne byÅ‚oby twierdzenie, że doÅ›wiadczenia przeczÄ… istnieniu tego zjawiska przewiÂdzianego przez teoriÄ™ Einsteina.PromieÅ„ Å›wietlny przeÂchodzÄ…cy blisko SÅ‚oÅ„ca powinien ulec odchyleniu w jeÂgo polu grawitacyjnym.Odchylenie to, jak wykazaÅ‚y obserwacje Freundlicha i innych astronomów, rzeczyÂwiÅ›cie istnieje i jeÅ›li chodzi o rzÄ…d wielkoÅ›ci, jest zgodÂne z przewidywaniami.Jednakże dotychczas nie rozÂstrzygniÄ™to, czy wielkość tego odchylenia jest caÅ‚kowiÂcie zgodna z przewidywaniami opartymi na teorii EinÂsteina
[ Pobierz całość w formacie PDF ]