[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Toile.Choć interesu.- Kolejną cenną uwagę Fillegan podkreśliłoszczędne życie plus umiejętności Duendaina mocnym szczypem w kark chłopaka.pozwoliły nie naruszyć zbyt dotkliwie zawartości Giermek pospiesznie skierował się ku zapleczusakiewki z florenami, to jednak droga do Chaverny była gospody, gdzie mieściły się budynki gospodarcze.wciąż daleka.A hrabia za cieciowanie nic nie płacił.- Czeka na nas w stajni, panie.Znaczy, ten człowiekTrzeba się było zadowolić wiktem i opierunkiem - co i - dodał, przezornie odskakując na bezpieczną odległość.tak było rzeczą nie do pogardzenia.Nauka nie szła przecież w las.Fillegan rozmyślał teraz w cieniu dzikiej śliwy, Myśl, która z bytu potencjalnego przeszła w bytpolegując na łące rozciągającej się pomiędzy zajazdem realny, czyli zaistniała w umyśle Fillegana, miała naderna granicy miasteczka a łęgami opadającymi ku rzece, i ponury charakter.Albowiem rycerz wątpił w to, czy wgryzł trawę niby świętej pamięci Bucefał, podczas oberży znajdzie się choćby owych pięćkiedy Duendain gdzieś się zawieruszył.Po prawdzie, niewyszczerbionych kufli, a cóż dopiero spodziewać sięFillegan sam mu na to zapodzianie zezwolił.Niech dobicia tu korzystnego targu albo dokonania jakiegośgiermek rozejrzy się tu i ówdzie, przyniesie jakieś innego, równie opłacalnego interesu.Stajnie świeciłyświeże nowiny, a może i trochę łupów wojennych pustkami, bo co bardziej majętni podróżnicy omijalizdobytych na wrażych Galach.W czasie wędrówki zajazd szerokim łukiem, wybierając Serce Rozkoszy",szybko doszli do por-zumienia, że krzewić trzeba wielką trzypiętrową kamienicę w samym centrumprzyjazń miast i obywateli Florencji oraz Wake z miasteczka.Wachlarz usług był tam znacznie szerszy,pominięciem wszelkich innych nacji oraz grodów.choć ceny dwa razy wyższe.Słonko przygrzewało, filozoficzne dywagacje - W stajni, dobrze zrozumiałem? - upewnił sięabsorbowały Fillegana w sposób przyjemnie rycerz.Chłopak nie czekał na bardziej bolesny sposóbwspomagający trawienie.Już miał dojrzeć do wyrażeniasformułowania teorii łączącej strukturę klasycznego wątpliwości, ruszył przodem.Fillegan, chcąc niesonetu z pozazmysłowym postrzeganiem bytu jako chcąc, podążył za nim.parcia na rzeczywistość, gdy naraz usłyszał jakiś Przy wejściu nie kręcił się żaden koniuszy czy innypomagier.Giermek pchnął wrota i weszli do środka,PAyDZIERNIK 2003 BROC ZEROSIECZNAmomentalnie tracąc wzrok.Słuch jednak nadal dobrze - Dobra, porozmawiajmy.Ale niczego nie obiecuję,służył Filleganowi -rycerz szybko wymacał rękojeść rozumiesz?miecza, z którym nigdy się nie rozstawał.Wciemnościach szeleściło i chrobotało coś znacznie ***większego od zwykłej ryjówki czy szczura.Po chwili ich wzrok przyzwyczaił się do półmroku i wiczenie czyni mistrza, więc w przekradaniu się,wtedy Fillegan dostrzegł postać skrywającą się za ukrywaniu i temu podobnych zabiegach Fillegan byłjednym z drewnianych filarów.naprawdę dobry.A w każdym razie znacznie lepszy od- To on - wskazał palcem Duendain.kupca, który na ucięcie przez zwykłego końskiego gza- Po trzecie, nie pokazuje się palcem - Fillegan nie zareagował tak, jakby napadły na niego zionący ogniemzdążył uderzyć Duendaina, bo ten przezornie znów się smok albo stugłowa hydra.Narobił hałasu, który cudemcofnął, słysząc pierwsze słowa nauki.tylko nikogo nie zwabił.Tajemniczy osobnik wysunął się z ciemności, Wreszcie jednak oddalili się na tyle, że z zabudowańprzystając pośrodku stajni.I wtedy Fillegan zobaczył oberży nie można było ich wyśledzić, przesłoniły ichkłopoty, cudze tym razem.Mężczyzna twarz miał wysokie trawy i zarośla.Fillegan zaczął się rozglądać wbladą, wymizerowaną jakąś duchową lub cielesną poszukiwaniu wygodnego miejsca do dyskusji,boleścią, z jego oczu wyzierała gorączka.Perdigan ciągnął go jednak dalej, w gęste chaszcze na- Tyś jest tym magiem, panie? - spytał półgłosem.brzegu rzeki.- Ciiiszej! - syknął Fillegan, rozglądając się, czy ktoś Rycerz, choć robił minę znudzonego światowca, wnie podsłuchuje.- Oszalałeś?! głębi duszy był jednak coraz bardziej zaintrygowany.Mężczyzna zrobił przeczący ruch głową, Za takim zachowaniem kupca musiała kryć się jakaśpodchodząc bliżej.straszliwa potrzeba.Ale jaka? - zachodził w głowę,- Jestem Perdigan, panie, kupiec Perdigan, i nie spoglądając na zdenerwowanego Perdigana.oszalałem, tylko jestem w rozpaczy.Wreszcie kupiec wypatrzył w porastających brzegNa usta Fillegana wypłynął blady uśmiech.Jedynie rzeki trzcinach wygniecioną przez kogoś kolistą pustkę.wprawne oko dostrzegłoby w nim coś niedobrego, Pośrodku leżało kilka okorowanych pni ustawionych wzwiastun nadciągającego okrucieństwa.kwadrat i tworzących wygodne siedziska.Chwilę- Kupiec Perdigan.- rzekł przeciągle rycerz, kładąc czujnie nasłuchiwał, ale tylko wiatr przeczesywał łęgi,akcent na pierwsze słowo.- Kupiec.-powtórzył z szeleszcząc uspokajająco, w unisono z pluszczącym wlubością.- A ja jestem Fillegan z Wake, o czym dole strumieniem.Usiedli.zapewne wspomniał ci mój giermek.Przy okazji - No to mówcie, panie kupiec - zachęcił Fillegan.-dorzucił pewnie sporo kłamstw, ale musisz mu Może nie jak do maga, ale jak do spowiednika.Ręczęwybaczyć, ma słabość do konfabulacji.słowem, że dochowam tajemnicy.- Panie, wybaczcie, że się naprzykrzam - oznajmił Perdigan przetarł twarz zmęczonym ruchem ręki,zmęczonym głosem Perdigan -jednak szkoda czasu na westchnął ciężko.te ceremonie.Ja przyszedłem po pomoc, i czyście mag, - Sprawa jest prosta - zaczął
[ Pobierz całość w formacie PDF ]