[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Dla wyjaśnienia fenomenu świadomości Dennett wprowadza koncepcje maszyny joyce’owskiej (Joycean machine).Zaznacza też, że do jego metody poszukiwań należy określenie celu, w jakim wykorzystywana jest świadomość i następujące po nim testowanie mechanizmów, które spełniają zapewniające osiągnięcie tego celu funkcje.Jako przykład takiego mechanizmu podaje trójpoziomowy projekt badacza sztucznej inteligencji Davida Marra.Poziom najwyższy to komputacyjna analiza problemu przetwarzania informacji.Poziom środkowy jest algorytmiczną analizą procesów, dzięki którym następuje przetwarzanie informacji.Poziom najniższy stanowi sieć neuronalna zapewniająca organiczne podłoże procesu.Zaznacza jednak, że podanie przetwarzania informacji jako celu działania świadomości jest uproszczeniem.Świadomość posiada wiele cech, a niektóre z nich mogą być tylko obecnie nieprzydatnymi pozostałościami po wcześniejszych etapach rozwoju gatunkowego.Maszyna joyce’owska ma za zadanie ustalenie komunikacji pomiędzy demonami czy homunculusami.Większość prostych powiązań może być dokonywana bez udziału świadomości, lecz znajdowanie pewnych bardziej skomplikowanych połączeń wymaga koncentrowania się na nich i stosowania mnemotechniki.Są to strategie samokontroli, które pozwalają wykorzystywać materiał percepcyjny w nowy sposób.Wytworzone zostaje dzięki nim myślenie hipotetyczne i rozszerzenie pamięci długotrwałej o wspomnienia operacji przeprowadzanych w umyśle.Przypominana treść pociąga za sobą kontekst, bez którego nie ma ona dla podmiotu sensu.Treść tego kontekstu nie musi być zawsze świadoma.W razie potrzeby podmiot nadaje im świadomie rozumiane znaczenie.Możliwa jest świadoma lub nieświadoma aktywacja różnych treści, a więc i różnych połączeń neuronalnych.Teoria Dennetta jest holistyczna, z czym wiąże się izotropiczność kory mózgowej.3.3.Kognitywistyczna teoria świadomości.Psychologia poznawcza unika problemu świadomości, ponieważ jak zauważa Dennett, problem świadomości wciąż nie poddaje się metodom stosowanym przez psychologów poznawczych.Proponuje on następnie szkic teorii świadomości, który ma połączyć kognitywistyczne teorie percepcji, rozwiązywania problemów i użycia języka.Zdarzenia zewnętrzne i wewnętrzne w stosunku do podmiotu Dennett dzieli na świadome i nieświadome.Świadomość nazywa również dostępem świadomości osobowej (access of personal consciousness)[63], przez co chce zwrócić uwagę na to, że podmiotem świadomym jest cała osoba, a nie tylko jej część.Od dostępu świadomości osobowej Dennett odróżnia dostęp komputacyjny, polegający na istnieniu łącza przepływu informacji i dostęp publiczny, którym jest przedstawianie stopnia przebiegu przeprowadzanych operacji dla wglądu z zewnątrz.Dostęp komputacyjny nie jest bezpośrednio związany z dostępem świadomości osobowej, gdyż w mózgu zachodzi wiele procesów informacyjnych, których nie jesteśmy świadomi.Bliższy temu ostatniemu sposobowi dostępu jest dostęp publiczny, gdyż w obu tych przypadkach korzystamy z podobnych sposobów przekazu informacji, z których głównym jest użycie języka naturalnego.Konsekwencją uprzywilejowanej przez Dennetta funkcjonalistycznej teorii umysłu, jest przypisanie posiadania umysłów w najsłabszym, metaforycznym sensie również robotom i mechanizmom.Teorie funkcjonalistyczne nazywa Dennett teoriami poziomu subosobowego, gdyż traktują one osobę jako organizację podsystemów i próbują wyjaśnić zachowanie jako wypadkową ich współdziałania.Zdaniem Dennetta tego poziomu wyjaśniania nie można uniknąć również w teoriach psychologicznych, które korzystają z możliwości jakie daje tworzenie podsystemów i nie odnoszą się do kategorii życia.Dennett zgadza się z tym, że wyznając taka teorię musi zbudować pełne ja wyłącznie z modułów i podzespołów dostępnych w funkcjonalizmie.Zaznacza też, że budowany przez niego model jest modelem eklektycznym[64]; (rys.3).Wyróżnionych zostało sześć modułów funkcjonalnych zajmujących się odpowiednio:prezentowanie informacji na wyjściu (PR), czego dokładniejsze wyjaśnienie Dennett pozostawia psycholingwistyce.introspekcją, przesyłaniem aktów mowy na wyjście i kontrolą stanu na wyjściu.przechowywaniem informacji w rodzaju pamięci krótkoterminowej (M), nazywanej też pamięcią buforową.analizą danych percepcyjnych, na którą składa się pamięć ikoniczna, równoległe procesy rozpoznawania cech oraz generowanie i testowanie hipotez.rozwiązywaniem problemów realizowanym również dzięki równoległym procesom rozpoznawania cech oraz generowaniu i testowaniu hipotez.wytwarzaniem snów, które podlegają takim samym interakcjom z systemem kontroli i pamięcią buforową jak dane z modułu analiz percepcyjnych
[ Pobierz całość w formacie PDF ]