[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.106 Dziecko z dysfunkcją wzroku w integracyjnym systemie kształceniaJak pokazuje praktyka pedagogiczna, integracyjny system nauczania i wychowania po-winien zakładać różnorodność form edukacji na zasadzie kontinuum, przy wykorzystaniuszeregu form pośrednich, umożliwiających współpracę pełnosprawnych i niepełnospraw-nych.Mimo niewątpliwych korzyści płynących z zastosowania integracyjnej formy kształce-nia faktem jest, że nie wszystkie szkoły ogólnodostępne posiadają odpowiednie warunki,umożliwiające osiągnięcie sukcesu edukacyjnego (szkoły ogólnodostępne często nie posia-dają specjalnych urządzeń niezbędnych do efektywnej edukacji dziecka niepełnosprawnegoi nie mają organizacyjnych warunków do prowadzenia zajęć wyrównawczych lub specjali-stycznej pomocy dydaktycznej, co prowadzi to do stosowania pedagogiki ograniczenia ).Liczne doniesienia badaczy i teoretyków zainteresowanych edukacją integracyjną pod-kreślają, że samo włączenie uczniów z niepełnosprawnością w masowy system kształcenianie gwarantuje zaspokojenia ich potrzeb edukacyjnych.Do podobnych wniosków prowadzipraktyka edukacyjna, w której nauczyciele, terapeuci, dyrektorzy szkół integracyjnych pod-kreślają jak wiele problemów napotykają w swojej pracy i jak wiele specyficznych trudnościdoświadczają uczniowie z dysfunkcją wzroku i ich rodzice (Czerwińska 2006, 163-167).Niedostrzeganie ograniczeń i niebezpieczeństw związanych z systemem integracji możemieć negatywne skutki zarówno w zachowaniach ludzi, jak też ich postawach emocjo-nalnych.Badania wskazują na konieczność szczególnej rozwagi i troski przy planowaniukształcenia integracyjnego w przedszkolu i pierwszych klasach szkoły podstawowej.Dzieciw tym wieku wymagają szczególnej uwagi, a niekorzystne doświadczenia zdobyte podczaspierwszych lat edukacji mogą powodować szkodliwe długotrwałe konsekwencje psycholo-giczne (Sękowski 2001, 143).Autentyczna integracja to integracja stwarzająca szansę maksymalnego rozwoju danejjednostki.Podmiotowe traktowanie osób niepełnosprawnych wyklucza istnienie rozwiązań jedynie słusznych , powoduje konieczność tworzenia różnych, komplementarnie istnieją-cych form kształcenia i rehabilitacji (Walczak 1998, 10).Stwierdzenie, że sama fizyczna obecność dziecka z dysfunkcją wzroku w szkole ogólno-dostępnej nie jest równoznaczna z jego integracją, nie budzi wątpliwości.Już nieco mniejoczywiste wydaje się, że udanej integracji nie zapewni jedynie dostosowanie metod pracy,wyposażenie uczniów w odpowiednie pomoce i sprzęt tyflotechniczny.Tymczasem równieważne dla udanego włączania jest to, aby umożliwić uczniowi opanowanie podstaw pro-gramowych i zdanie egzaminów pozwalających na dalszą edukację, jak i to, aby czuł się onw szkole dobrze, miał poczucie przynależności do grupy, rozwijał się w niej emocjonalniei społecznie.Współcześnie w tym względzie jest jeszcze wiele do zrobienia: brakuje wypra-cowanych procedur, włączających w szkolną codzienność takie działania, które wspomagająintegrację społeczną uczniów z dysfunkcją wzroku.Jednak należy z całą mocą podkreślić,że integracja społeczna jest równie ważna, co zapewnienie możliwości realizacji programuedukacyjnego.Udana integracja nie może zaistnieć bez obu tych elementów (Witczak-No-wotna 2010, 26).107 Ewelina SkoczylasBibliografiaBąbka J.(2001).Edukacja integracyjna dzieci pełnosprawnych i niepełnosprawnych: założe-nia i rzeczywistość, Poznań, Wydawnictwo Fundacji Humaniora .Chodkowska M, Kazanowski Z.(2007).Socjopedagogiczne konteksty postaw nauczycieliwobec edukacji integracyjnej, Lublin, Wydawnictwo UMCS.Chodkowska M.(2003).Wielowymiarowość procesu integracji w edukacji i życiu społecznym,[w] M.Chodkowska (red.), Wielowymiarowość integracji w teorii i praktyce edukacyjnej,Lublin, UMCS, s.23-33.Czacka E., Landy T., (1932).Memoriał o wychowaniu i wykształceniu niewidomych dziecii młodzieży, Laski grudzień 1932, [w] A.Gościmska (red.) Torowała nowe drogi niewido-mym, Róża Czacka Matka Elżbieta, jako tyflolog i wychowawca, Laski 1983, s.44.Czerwińska (2006).Projekt Per lingua mundi ad laborem kształcenie językowe szansąosób niewidomych i słabo widzących na zdobycie pracy, [w] Szkoła Specjalna , nr 3,s. 163-167.Dykcik W.(2005).Problemy autonomii, integracji społecznej i normalizacji życia osób nie-pełnosprawnych w środowisku, [w] Pedagogika specjalna W. Dykcik (red.) WydawnictwoNaukowe UAM, Poznań s. 355-378.Dykcik W.(2001).Wprowadzenie w przedmiot pedagogiki specjalnej jako nauki, [w] W. Dyk-cik (red.), Pedagogika specjalna, Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, s.13-64.Kazanowski Z.(2010).Uwarunkowania integracji społecznej uczniów niewidomych w gru-pie rówieśniczej.[w] Szkoła Specjalna, Nr 1 (252), s.20-33.Kirenko J, Gindrich P.(2007).Odkrywanie niepełnosprawności wzrokowej w nauczaniu włą-czającym, Lublin, Wydawnictwo Akademickie WSSP im.Wincentego Pola.Kossewska J.(2000).Uwarunkowania postaw: nauczyciele i inne grupy zawodowe wobecintegracji szkolnej dzieci niepełnosprawnych, Kraków, Wydawnictwo Naukowe AP.Kuczyńska-Kwapisz (2004).Nowe trendy w tyflopedagogice prace naukowo badawcze i pu-blikacje, [w] Szkoła Specjalna , Nr 1, s.32-36.Lipkowski O.(1999).Problem integracji [w] Szkoła Specjalna ., Nr 2, s.67-72Aobacz E.(2006).Współczesne tendencje w edukacji i rehabilitacji osób niepełnosprawnychwzrokowo, [w] Szkoła Specjalna , Nr 5, s.362-372.Aukasiak E., Oleksiak E.(2011).Osoby niewidome i niedowidzące, [w] B.M.Kaczmarek(red.) Zbiorczy raport z diagnozy świadczonych usług z zakresu rehabilitacji społecznej dlaosób niepełnosprawnych w Polsce, Warszawa, s.4-20.Maciarz A.(red.) (1999).Z teorii badań społecznej integracji dzieci niepełnosprawnych, Kra-ków, Wydawnictwo Impus .Maciarz A.(2005).Integracja edukacyjna w świetle doświadczeń i oczekiwań dzieci niepełno-sprawnych, [w] W.Pilecka, A.Ozga, P.Kurtek (red.), Dziecko ze specjalnymi potrzebamiw ekosystemie, Kielce, Wydawnictwo Akademii Zwiętokrzyskiej, s.79-84.Magner M., Więckowska E.(1993).Integracja absolwentów szkoły podstawowej dla niewi-domych w powszechnych liceach ogólnokształcących [w] Szkoła Specjalna , nr 3, s.83-89.Majewski T.(1997).Poradnik metodyczny dla nauczycieli pracujących z dziećmi z uszkodzo-nym wzrokiem w systemie integracyjnym, Warszawa: Ministerstwo Edukacji Narodowej.108 Dziecko z dysfunkcją wzroku w integracyjnym systemie kształceniaMajewski T.(2002).Tyflopsychologia rozwojowa.Psychologia dzieci niewidomych i słabowi-dzących, Warszawa, Redakcja Wydawnictw Tyflologicznych PZN.Mizera L, Paplińska M., Walkiewicz Krutak M., i inni (2007).Pakiet edukacyjny projektuGALERIA PRZEZ DOTYK, Muzeum Regionalne w Stalowej Woli.Ossowski R.(2005).Pedagogika niewidomych i niedowidzących, [w] W. Dykcik (red.) Peda-gogika specjalna Poznań, Wydawnictwo Naukowe UAM, s.179-200.Ossowski R.(1999).Wychowanie dzieci niesprawnych sensorycznie: Dzieci niedowidzącei niewidome, [w] I.Obuchowska (red.), Dziecko niepełnosprawne w rodzinie, Warszawa,WSiP, s.318-348.Palak Z.(1995).Efektywność rewalidacji społecznej uczniów z inwalidztwem wzroku kształ-cących się w szkołach powszechnych [w]: Z.Sękowska (red.) Przygotowanie pedagogówspecjalnych do nowych form kształcenia dzieci niepełnosprawnych, Lublin, Wyd.UMCS,s.67-74.Palak Z
[ Pobierz całość w formacie PDF ]