[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Miała ona nacierać w kierunku Spasskoje, Naryszkino,obchodząc Orzeł od północy i zachodu.Do końca pierwszego dniapolecono jej przeciąć szosę i linię kolejową Mceńsk Orzeł orazsforsować Okę; do końca trzeciego dnia opanować Naryszkino, tampołączyć się z 2 armią pancerną Frontu Centralnego i okrą\yćorłowskie zgrupowanie nieprzyjaciela.Jednocześnie te\ miała być wgotowości do natarcia w kierunku południowo--\aćhodnim naZtanowoj Kołodie\.Wejście tej armii do bitwy osłaniały 2 korpusartylerii przełamania gen.Bar- 131sukowa, 15 armia lotnicza i część 18 armii lotniczej.Zamiarem dowódcy Frontu było więc oskrzydlenie zasadniczychsił 9 armii niemieckiej przez 3 armię pancerną i we współdziałaniu zFrontem Centralnym ich okrą\enie.3 armia pancerna była silnym związkiem szybkim, dowodzonymprzez doświadczonego dowódcę.W chwili wprowadzenia do walkimiała ona w swym składzie około 40 tys.\ołnierzy, 731 czołgów idział pancernych (475 czołgów T-34, 224 czołgi lekkie T-70, 32działa pancerne) oraz przeszło 700 dział i mozdzierzy.Przed wej-ściem do walki armia ta musiała przemaszerować 150 km, w tymdwa dni w deszcz.Wieczorem 15 lipca armia ze-środkowała się wrejonie Nowosila.19 lipca o godz.10.20, ugrupowana w dwa rzuty,weszła do bitwy w pasie szerokości 8 10 km.W pierwszym rzuciearmii nacierały 15 i 12 korpus pancerny gw.generałów Rudkina iZinkowicza, w drugim 2 korpus zmechanizowany gen.Kor-czagina.Wejście armii do walki zostało poprzedzone silną nawałąogniową artylerii i uderzeniami lotnictwa na obiekty obronynieprzyjaciela.Wraz z 3 armią pancerną gw.podjęły dalsze natarcie 3 i 63 armie.3 armia pancerna gw.zaatakowała oddziały 2 i 8 dywizjipancernej oraz 36 dywizji piechoty nieprzyjaciela.Zaciekłe walkitrwały do póznego wieczora.Dowództwo niemieckie rzuciłoprzeciwko radzieckim pancerniakom prawie całe lotnictwo, którymdysponowało na 'wybrzuszeniu orłowskim.Nie milknący huk działpolowych i czołgowych, ryk silników samolotowych, chrzęst gąsie-nic czołgowych zlewały się w straszliwy zgiełk i łoskot.Niebopociemniało od dymu i kurzu.Najzacieklejsze walki prowadził 15korpus pancerny ze ściągniętą z odwodu Grupy Armii ,,Zrodek" 8dywizją pancerną, która podejmowała wściekłe kontrataki.W pierwszym dniu walk 3 armia pancerna gw.osła- 132niana przez lotnictwo, pokonując silny opór nieprzyjaciela iodpierając jego kontrataki, przesunęła się do przodu o 8 10 km.Wobec grozby okrą\enia zgrupowania w rejonie Mceńskadowództwo hitlerowskie w nocy z 19 na 20 lipca postanowiłorozpocząć wycofywanie swoich wojsk za Okę.Manewr ten wykryłastrona radziecka i do pościgu przeszła natychmiast armia gen.Gorbatowa.W tej sytuacji dowódca Frontu Briańskiego zmienił kierunekdziałania 3 armii pancernej gw., polecił jej nacierać na północnyzachód, na Starają Otrada, z zadaniem przecięcia szosy OrzełMceńsk i uchwycenia w końcu 20 lipca przepraw na Oce.20 lipca związki pancerne ruszyły wspólnie z 3 armią gen.Gorbatowa.Wycofujące się wojska niemieckie były osłaniane przezartylerię i lotnictwo, na wielu zaś kierunkach wykonywałykontrataki.Następnego dnia wojska Frontu Briańskiego przecięły szosęMceńsk Orzeł i głównymi siłami podeszły do rzek Oka i Optucha,za którymi przebiegała ostatnia rubie\ niemieckiej obrony,osłaniająca Orzeł od wschodu.Próby przełamania tej rubie\y zmarszu były bezskuteczne.Gen.Popów rozkazał 3 armii pancernejgw.zwrócić się w kierunku południowym, wejść w pas 63 armii irozwijać powodzenie na Stano woj Kołodie\.Głównym celem tegomanewru było wyjście na tyły zgrupowania niemieckiegowalczącego w rejonie na wschód i południowy wschód od Orła.W pierwszym rzucie 3 armii pancernej gw.działał 2 korpuspancerny gen.Zinkowicza oraz 91 samodzielna brygada pancernagen.Iwana Jakubowskiego.Ta ostatnia, łamiąc opór Niemców iodpierając ich kontrataki, wdarła się na głębokość 18 km i opanowałamiejscowości Kazinka, Majski, Czy\i, Zołotariewo.Szczególniezacięty bój a\ do póznych godzin popołudniowych 22 lipca stoczyłaona o miejscowości Naumowa i Sobakino. 133Walki czołgistów o punkt oporu Sobakino tak opisał dowódca 91brygady pancernej: ,,W tym dniu [21 lipca przyp.A.K.], po razpierwszy od bitwy stalingradzkiej, nasza brygada musiała toczyćcię\kie i krwawe walki.Przechodząc do natarcia w południe, zrejonu Kazinki, po krótkiej, lecz intensywnej walce brygadaopanowała północną część Sobakino.Południowa część tej miejsco-wości była ogrodzona rzeką Optuszką.Brygada musiała sięzatrzymać.Niemcy przywiązywali du\ą wagę do utrzymania So-bakina irubie\y nad rzeką.Ten węzeł oporu osłaniał drogę na Orzeł
[ Pobierz całość w formacie PDF ]