[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Dwanaście świętych koni Boreasza zaopatrzyłoją w trzy czterokonne wozy.Ponieważ Erichtonios wnet po swych narodzinach poszukałschronienia przed swymi prześladowcami w egidzie Ateny (czyli w torbie zrobionej ze skóry kozy159Ten Erichtonios, alias Erechteusz, występuje w zawikłanym i nonsensownym micie o Prokne, Filomeli i trackim królu Tereusie zDaulis, micie wymyślonym bodajże przez fokijskich Greków, aby objaśnić serię tracko-pelazgijskich wizerunków religijnych,znalezionych przez nich w świątyni w Daulis i kompletnie dla nich niezrozumiałych.Historia ta wygląda następująco: Tereus poślubiłProkne, córkę króla attyckiego Pandiona, spłodził z nią syna Itysa, po czym, aby móc ożenić się z jej siostrą Filomelą, ukrył ją gdzieś wgłębi kraju.Filomeli powiedział, że jej siostra umarła; ta pierwsza jednak, dowiedziawszy się prawdy, ucięła sobie język, aby nikomu jejnie zdradzić.Wyhaftowała wszakże na peplum jakieś litery, dzięki którym udało się w ostatniej chwili odnalezć Prokne.Prokne wróciła iw zemście za swe krzywdy zabiła swego syna Itysa, z którego potrawę podała Tereusowi.On tymczasem zasięgnął był wyroczni, którapowiedziała mu, że Itys zostanie zamordowany; podejrzewając o złe zamiary swego brata Dryasa, zabił go.Wtedy obie siostry uciekły,Tereus zaś chwycił za siekierę - ale bogowie wszystkich trojga zamienili w ptaki: Prokne stała się jaskółką, Filomelą słowikiem, Tereus -dudkiem.Bracia Prokne i Filomeli, Erechtonios i Butes, przeżyli swe siostry.Po retrowersji do formy obrazowej ten ikonotropiczny mit konstytuuje serię scen instruktażowych, z których każda ilustruje innąmetodę zasięgania wyroczni.Scena obcinania języka Filomeli ukazuje kapłankę wprawiającą się w trans profetyczny poprzez żucie liści laurowych: jej twarzwykrzywiona jest grymasem ekstazy, nie bólu, odcięty zaś język to w rzeczywistości liść laurowy, podawany jej przez sługę do żucia.Scena haftowania liter na peplum pokazuje kapłankę rzucającą - modłą celtycką, opisaną przez Tacyta - wyroczne gałązki na białąpłachtę.Układają się one w kształty liter, które ona interpretuje.Scena zjadania ciała Itysa przez Tereusa ukazuje kapłana wróżącego z wnętrzności złożonego w ofierze dziecka.Scena z Tereusem i wyrocznia ukazuje go prawdopodobnie śpiącego na owczej skórze w świątyni, gdzie otrzymuje objawienie weśnie; Grecy nie pomyliliby się w interpretacji tej sceny.W scenie zabijania Dryasa widzimy dąb i kapłanów pod nim, wróżących, metodą druidycz-ną, ze sposobu upadania umierającegoczłowieka.Prokne przemieniona w jaskółkę to kapłanka w przebraniu jaskółki wróżąca z lotu tego ptaka.Podobny sens mają sceny z Filomelą przemienioną w słowika i Tereusem zmienionym w dudka.Dwie następne sceny ukazują herosa wieszczego, wyobrażonego z wężowym ogonem zamiast nóg, którego wyroczni zasięgają zapośrednictwem krwawych ofiar; młody człowiek zasięga wyroczni u pszczół.Są to odpowiednio Erechtonios i Butes (najsłynniejszypasiecznik starożytności), bracia Prokne i Filomeli.Ich matką była Zeuksippe ( Zaprzęgająca konie ), oczywiście kobylogtowa Demeter.409 Amaltei), musiał przyjść razem z nią z Libii.W Libii był bodaj bardziej miłowany niż w Grecji - wlecie, wczesnym rankiem, północne bryzy niosą świeży wiew wzdłuż całego wybrzeża libijskiego -toteż Hezjod zwie Boreasza synem Astrajosa ( Gwiezdzistego ) i Eos ( Jutrzenki ).WedługWarrona, Pliniusza i Kolumelli portugalskie kobyły zapładniał zefir, ale to jawny błąd wynikający zusytuowania Portugalii bardzo daleko na zachodzie.Filozof Ptolemeusz słusznie wyłącznieplanecie Zeusa (Jupiterowi), rządzącego północą, przypisuje zapładniające wiatry ; skądinądBorajos był jednym z przydomków Zeusa160.Laktancjusz, Ojciec Kościoła ze schyłku III wieku,ustanawia analogie między owym zapładnianiem kobył a tajemniczym poczęciem przez DziewicęMaryję z Ducha Zwiętego (dosłownie tchnienia ); w jego czasach takiego komentarza nieuważano za rzecz w złym guście.Według Odysei siedlisko wiatrów, tj
[ Pobierz całość w formacie PDF ]