Henryk Sienkiewicz Ogniem i mieczem

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Czeladz w rozmaitych barwach uw3a się jak w ukropie naposługach.Tu i owóie ulica zapchana wozami; tam wozy wchoóą dopiero, skrzypiąc nie-miłosiernie, wszędy pełno krzyków, nawoływań: Z drogi , przekleństw czelaói, zwad,bójek, rżenia koni.Co mniejsze uliczki tak zawalone słomą, sianem, że i przecisnąć sięniepodobna.A wśród tych świetnych strojów migających wszystkimi barwami tęczy, śród jedwa- %7łołnierz, Wojnabiów, aksamitów, ty��ków, altembasów�p v �, migotania brylantów jakże óiwnie wyglą-dają pułki Wiśniowieckiego, wynęóniałe, obdarte, wychuóone, w zaróewiałych pan-cerzach, spłowiałych barwach i podartych mundurach! Towarzysze spod najpoważniej-szych znaków wyglądają jak óiady, gorzej czelaói innych pułków, ale wszyscy czołemprzed tymi łachmanami, przed tą róą i tą mizerią, bo to znamiona bohaterów.Wojna, złamatka, własne óieci jako Saturn pożera, a których nie pożre, to poobgryza jak pies kości.Te spłowiałe barwy to dżdże nocne, to pochody wśród nawałności elementów�p v � al-bo słonecznej spiekoty; ta róa na żelezie to krew nie starta, swoja albo nieprzyjacielska,albo obie razem.Toteż wiśniowiecczycy wszęóie rej wiodą.Oni opowiadają po szyn-kowniach i kwaterach, a inni tylko słuchają.I czasem którego ze słuchających aż porwiespazm za gardło, rękami po lędzwiach się uderzy i krzyknie: A niechże waściów kuleb3ą! Chybaście diabły, nie luóie! A wiśniowiecczycy: Nie nasza to zasługa, ale takie-go woóa, któremu równego nie wydał jeszcze i e m�p v �. Więc wszystkie ucztykończą się okrzykami: i Jeremi! i książę wojewoda! Wóó nad woóe i hetmannad hetmany�p v t !& �p t y g do śmierci.�p u p i c szlachcice z pospolitego ruszenia.�p u � e e óiś: jadle, jeóeniu.�p u �mi i hełm z osłoną karku, wykonaną z plecionki kolczej (z kółek metalowych).�p u � umundurowanie lub element stroju, świadczący o przynależności noszącego.�p u t (daw.) członek służby lub straży przybocznej; lokaj.�p u u ncz z a.ncz ie (z tur.) piechota turecka.�p u v z z óiś popr.forma D.lm: towarzyszy; z z tu: rycerz, szlachcic.�p u w e (z ��.c e : kołnierz) strój wojskowy ze skóry łosia lub wołu.�p u x g n żołnierz walczący pieszo, a poruszający się konno.�p u y z (z łac.c : głowa) futrzana czapka-uszanka.�p v p wysoka czapka bez daszka, z futrzanym otokiem.�p v � em kosztowna tkanina z wypukłymi wzorami, przetykana złotymi nićmi, roóaj brokatu aksamit-nego.�p v �e emen (z łac.) żywiołów.�p v � i e m (łac.) ziemia.�p v t n e m n óiś popr.forma N.lm: nad hetmanami.Ogniem i mieczem 243Szlachta, gdy się pop3e, wypada na ulice i z rusznic a muszkietów pali, a że wi-śniowiecczycy ostrzegają ją, że do czasu tylko swoboda, że przyjóie chwila, gdy książęich wezmie w ręce i taką dyscyplinę zaprowaói, o jakiej jeszcze nie słyszeli, więc tymbaróiej owego czasu używają. e m �p v u , póki wolno! wołają. Gdy pora naposłuch przyjóie, bęóiem słuchali, bo jest kogo, bo to nie �óiecina�, nie �łacina�, nie�pierzyna�! I nieszczęśliwy książę Dominik najgorzej zawsze wychoóił, bo mełły go naotręby języki żołnierskie.Opowiadano, jako się po całych dniach modli, a wieczoremwisi na uchu óbana i co na brzuch splunie, to jedno oko otworzy i pyta: Co takiego?Mówiono także, że na noc jalapam zażywa i że tyle bitew wióiał, ile ma ich na kobier-cach holenderską sztuką wyha��owanych.Już tam nikt go nie bronił i nikt nie żałował,a najbaróiej kąsali ci, którzy w jawnej z karnością wojskową stanęli niezgoóie.Wszelako i nad tymi jeszcze celował w przekąsach i wyśmiewaniu pan Zagłoba.Jużon się był ze swego bólu w krzyżach wyleczył i teraz był w swoim żywiole.Ile zaś zjadałi wyp3ał, daremnie spisywać, bo rzecz wiarę luóką przechoói [ Pobierz całość w formacie PDF ]

ebook - pobieranie - do ÂściÂągnięcia - pdf - download

Podobne